Val dood! (completed)

een nieuw plan

Ik had heerlijk geslapen, ik had gedroomd over het mooie gezicht dat Steve trok toen ik hem doodde, een fijne gedachte. In het huis had ik een kast gemaakt, met daarin buisjes. Twee van die buisjes waren al gevuld, het viel me op dat het bloed van Oliver donkerder was dan dat van Steve. Als eerste gedachte had ik dat het misschien zo was omdat Oliver slechter was dan Steve, maar als ik keek hoe Sofie-ann/ Merel was dan denk ik dat het eerder andersom was. Aangezien mensen mij hebben gezien en ze mij verdenken van moord op Steve heb ik besloten om me te vermommen. Ik knipte met een schaar mij haar heel kort en deed kleurlenzen in.

Ik liep naar het treinstation, ik ging naar de stad om nieuwe kleren te 'kopen'. De treindeuren gingen open en ik stapte in. Het was maar 10min met de trein naar de stad dus al snel stapte ik weer uit. Er was markt, ik liep erheen en kwam langs een kraam met fruit. In een van de bakken lagen appels en omdat de eigenaar van de kraam niet keek pakte ik er snel een. De appel was verukkelijk en had de schil had de kleur van Steve's bloed waardoor hij nog beter smaakte. Eindelijk was er een kraampje met kleren. Ik pakte het eerste zwarte kledingstuk dat ik zag en liep snel weg.

Politie had het gezien en dat kon ik niet hebben, straks zouden ze me oppakken en mijn ouders bellen. Ik rende zo hard als ik kon en verdween in een steegje aan de rand van de markt. Het liep dood, eerst schrok ik maar toen zag ik dat de politiemannen verder waren gerend. Ik deed het zwarte t-shirt aan dat een beetje te groot was, maar het viel mee. Mijn oude t-shirt deed ik in een tas die ik bij me had.

Ik was de hele dag ik de stad geweest en besloot dat het nu weer tijd was om naar huis te gaan. Ik stapte op de trein, de weg terug leek langer dan de weg heen. Toen de trein eindelijk bij mijn uitstappunt was aangekomen was ik bijna niet uitgestapt omdat ik in slaap was gevallen. Gelukkig had een lieve vrouw mij wakker gemaakt.

Het was donker, en daarom was het niet fijn om in die kleine steegjes te lopen. Toen ik achterom keek zag ik dat er een man achter me liep. Eerst besteedde ik niet zoveel aandacht aan hem maar toen ik later nog een keer achter me keek liep hij er nog steeds. Ik besloot om  sneller te lopen en zo te kijken of hij me echt achtervolgde. Helaas was dat het geval. Ik rende zo snel als ik kon, maar hij bleef me achtervolgen. Toen kwam hij gevaarlijk dichtbij en pakte hij mijn pols vast. Gelukkig had ik mijn extra mes bij me en sneed zo zijn hand eraf. Opeens bedacht ik me iets, waarom zou ik de wereld alleen van pestkoppen kunnen verwijderen als ik ook de smeerlappen kan doden? Ik aarzelde geen moment langer en stak toe. Het levenloze lichaam viel op de grond neer. Jammer genoeg had ik geen buisje bij me, daarom stak ik mijn hand ik zijn bloed, dat zou ik zo wel in een buisje doen.

De deur kraakte toen ik hem opendeed. Zo snel als ik kon liep ik naar de kast met de buisjes. Het bloed dat op mijn hand zat was bijna opgedroogt. In het buisje met het bloed van de pedofiel zat niet zoveel bloed als in die van Oliver en Steve, maar er zat wat in. Omdat ik zijn naam niet wist schreef ik maar op het labeltje: Gore pedofiel die mij probeerde aan te randen.

Ik was moe en had geen honger meer, dus ging ik meteen mijn bed in en bedacht wat ik morgen zou gaan doen. Ik ga morgen weer op onderzoek uit, en dan zal ik niet alleen pestkoppen zoeken, maar ook vieze vuile smeerlappen. Het was een fijne gedachte dus viel ik snel in slaap dromend van de bange gezichten van die mensen.