Naniningkit ang mga mata ko nang harapin siya at ngisian.

"Why don't we get a room, instead? Tutal ganyan talaga ang type ko, e. Iyong mga pa-cool pero ang totoo..." humagikgik ako. "Mala Christian Green, ay Grey pala."

Humagalpak si Zarjiel at Bronson dahil sa sinabi ko.

Shit. Bakit parang ngayon lang ako nakaramdam ng hiya sa ganitong senaryo? I'm not a disgusting play girl nor fuck girl around the bar every night but I talked like this most of the time. Hindi kasi uso sa aming barkada ang pabebe at pa-manang kuno pero plastik naman ang labas kapag nakilala na.

We act normal, this is how we talked everytime. Dirty and straight forward. Balbal kumbaga.

He smirked icily and looked at me with full disgust in his eyes. Tila parating mapang-insulto ang kanyang mga matang niyebe sa lamig at gabi sa dilim. Gabing walang bituin o kahit liwanag ng buwan. He was so blank and dark like a deepest ocean.

"Hindi kita tipo," malamig at diretsong aniya.

Halos manlumo ang mapang-akit kong self dahil doon pero taas noo parin akong tinitigan siya, nilihis niya ang tingin saglit para kumuha ng kanyang shot at lagukin iyon habang nakatingin sa akin ng tamad.

Oh, come on, fucker! I knew a lot of boys! Ngayon pa ba ako magpapabilog sa ganitong galawang kunwari maginoo o malamig?

Hindi ko na mapansin ang mga nakatunghay na kaibigan niya sa amin dahil gigil akong mapamukha sa lalaking ito ang "hindi niya tipo" na sinasabi. Hindi raw tipo? Ako? Hindi katipo-tipo? Nagbibiro ba ito?

I laughed sneeringly, kinagat ko ang ibabang labi ko at humilig sa kanyang harapan. I let him see my healthy mountains.

"Talaga ba?" bulong ko.

He didn't budge, talagang wala siyang pake kahit anong gawin kong kilos! Oh my goldness, bakit? Nawalan na ba ako ng appeal ngayong gabi?

"Yeah." he nodded at me simply.

Hala, Bistre!

Umawang ang labi ko at halos magwala ang isip ko sa sobrang inis at pagkapahiya lalo pa nang makita ko ang pagngisi nila Bronson at Zarjiel.

Nagtagis ang bagang ko habang ngumingiti parin sa kanya na tila hindi ako apektado sa kanyang pamamahiya pero ang totoo ay gusto kong pasabugin ang mukha niya kasama pati laman.

"Bakit? Dakila ka ba? Mag-choosy ka kung 7 inches 'yan!" umirap ako.

Mas lalo kong nakita ang disgusto sa kanyang mga mata habang nakatitig sa akin, he tilted his head a bit and sighed heavily. Binaba niya ang tingin sa aking dibdib, nagtagal pa iyon doon ng ilang segundo bago binalik sa aking mukha.

I'm fucking insulted! Gosh!

"You're just an average, you don't deserve my eight inches, Miss."

Pagak na humalakhak ako at nag "weh?" face sa kanya. Bahagyang sinilip ko ang kanyang ibabang bahagi ng katawan kung nasaan ang zipper ng pantalon. Hindi ko maaninag dahil madilim at itim pa ang kanyang pantalon pero...

"Weh? Padakma nga nang masukat..." pang-iinis ko sabay hilig ulit at akmang hahawakan siya roon.

Maagap niyang hinawakan ang pulsuhan ko at nilayo, sudden electricity touched my nape down to my spine so easy. Huminga ako ng malalim.

"Bring your ruler, first." he sighed again and freed my wrist.

Tumawa ako kahit ramdam na ang pagkabalisa bigla. Para akong nawalan ng ganang mang-inis bigla.

Villareal #3: Embracing FireTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang