06.% 🌻

94 13 9
                                    


Kwon Soonyoung.

Ito ang nakasulat sa pader na Seokmin. He didn't remember himself writing something on his wall. Nakasulat ito sa all caps na letra. He knew it wasn't his because of the shakey handwriting.

Then the memories of last night suddenly kicks in.

"Pag bumalik ka sabihin mo sa'kin totoo mong pangalan ha? Sige Hoshi, matutulog na ako. Goodnight!"

Oh shoot!

Hindi niya alam ang mararamdaman niya. Takot? Gulat? Saya? Maybe the first one, dahil mistulang multong sumulpot ang pangalan sa pader niya.

Makailang beses niya pang inuntog ang ulo sa pader. While Hoshi on the other hand, is laughing hard. Sapo nito ang tiyan habang tawang tawa sa sitwasyon ng kasama. He wrote it okay. Hindi niya alam kung bakit bigla na lamang ay kaya na niyang humawag ng mga bagay bagay. He can't even pass through walls again, or fly.

But one thing for sure, he thinks he's becoming more like a human.

"Pwede bang tigilan mo na 'yang ginagawa mo? mukha kang tanga beks seryoso."

And as if Seokmin heard what Hoshi says, huminto siya. Fear is the only emotion you can see on his face. He trace the letters written on his wall, nakikiramdam sa paligid.

Then he slowly knock, three times.

"Pre, S-soonyoung ba pangalan mo?"

Kunot noong tumingin si Hoshi sa kaharap, nanantiya.

Really Seokmin? Really?

"Pfft! Oo nga kasi! Ang kulit din ng bungo nito eh."

"Ugh! Nababaliw na talaga ako. Alam mo Seokmin, itulog mo lang 'yan bukas maglalaho din yan okay? okay."

Huminga ito ng malalim tsaka muling ibinalik ang tingin sa pader. As if he's talking to someone.

"Kaya ikaw Hoshi, 'wag kang nananakot ha? Aatakihin ako sa puso sa'yo eh. Alam mo namang ikaw na lang nakakausap tapos pinagtitripan mo pa ako!", umamba pa itong parang susuntukin ang pader.

"Sus! Sinagot ko na nga 'yung tanong mo galit ka pa. Kung hindi ka lang cute eh." Soonyoung smiled while watching Seokmin.

"Good night na nga!"

"Good night din, Hahaha!"


🌻


When morning came, Hoshi was already sitting on Seokmin's bed. Nag aabang na lamang na gumising ito. Mabuti na lamang at Linggo, it is Seokmin's free day.

Hoshi pinch the younger's cheeks.

"Hoy lalaki gising naaaa!!!"

Nang hindi pa ito nagising ay nagtangka pa itong ipasok ang daliri sa butas ng ilong nito, mabuti na lamang ay nagising agad ang nakababata.

As you see, Hoshi is way too playfull than you can imagine.

When Seokmin opened his eyes, the first thing he saw is white. Followed by a blurry image of a man with blue hair. He has this chinky eyes na parang wala ng mata. But the image didn't last long. Nang luminaw ang paningin niya ay wala na ang mukha ng lalaki. Tanging ang puting kisame na lamang ang bumungad sa paningin niya.

"Weird", he thought.

Then he suddenly remember the name written on his wall. Nang tignan naman niya ito ay wala na. That's when he thought he's probably dreaming last night.

Too bad he didn't realize that name wasn't written on the wall infront of his bed but on the left side.

And the image he saw awhile ago isn't an imagination, but the person he's been talking with for a long time now.










🌻     🌻    🌻






unedited uNEDUTED!1!!!. Okay soh let me explain things hegehgee

mabilis ang time phase ng story since konti lang naman ang chapters at maiigsi lang. Probably siguro hanggang 30 or 50 lang 'to. hUhUhy





flower line / soonseok Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora