Die ene treinreis

Zenuwachtig

We moeten de trein uit. Ik droog mijn tranen en loop samen met Mats de trein uit. Hand in hand. Nu moet ik maar hopen dat we Bastiaan niet tegen komen. Ik wil nu even alleen zijn met Mats. Zonder al dat gedoe wat ik heb veroorzaakt...

Mats:" ga je bij me achterop? Of wil je dat we gaan lopen?". Ik kies natuurlijk voor het eerste en spring achterop bij hem. Ik voel me ineens heel blij. Maar toch verdrietig. Ik probeer het wegtestoppen en klem me goed tegen mats aan. We zijn al bijna thuis.

Ik:" hier is het. Zet de fiets maar tegen dat hekje daar" en ik begin te blozen. Wat nou als pap en mam al weer thuis zijn? Wat als Levy Mats niet aardig vindt? Mats ziet dat ik nogal zenuwachtig ben. "He schat, wat is er?" Vraagt ie lief. Ik zeg dat ik bang ben voor de reacties van Mn familie. Hij zegt:" het komt allemaal goed. Echt waar!" En we lopen samen naar binnen.

"Levy! We zijn thuis!" Roep ik de trap op. Levy zegt:" ik ben niet boven, ik ben in de woonkamer! En wie zijn "we"? Je kwam toch alleen vandaag ?". 
Mats en ik besluiten samen heel dapper de woonkamer in te lopen. "Hey Mats! Wat fijn om je hier te zien bro!" zegt Levy. Ze omhelsden elkaar en ik kijk ze verward aan. "Hoe kennen jullie elkaar?"'stammel ik. "We hebben zeg maar wat dezelfde vrienden." Zegt mats en Levy knikt. Ik:" oh oké! Dat wist ik niet" en begon te blozen. Ik vraag aan mats of hij wat wil drinken en hij knikt. Ik loop naar de keuken en pak twee glazen ranja. Ik loop ermee naar de woonkamer en zet de glazen op tafel. Voordat ik het weet heeft Levy mijn glas opgedronken. Ik kijk hem boos aan en hij zegt:" had je maar moeten vragen of ik ook wilde, kleine zus."

Mats:" hier, neem mijn glas maar. Ik heb toch niet zo'n dorst..". Ik:" weet je het zeker? Ik kan zo nog een glas maken hoor?" Mats schud zijn hoofd en geeft zijn glas ranja aan mij. Hierna zeg ik dat ik vast naar boven ga. Als ik halfop de trap ben hoor ik Levy tegen mats zeggen:" als je haar kapot maakt he." Daarna hoor ik nog wat gesmoezel. Ik loop door naar mijn kamer.

Als ik net op mijn bed ben geploft, hoor ik iemand op de deur kloppen. "Binnen!" Roep ik. Mats komt Mn kamer binnen en vraagt waar Hij kan gaan zitten. Ik zeg dat hij of de bureaustoel mag pakken of naast me mag komen zitten op bed. "Nou dat is de keuze makkelijk" zegt hij en hij ploft naast me neer op bed. Dit gaat best akward worden. Denk ik.