MAFYA

38. Bölüm : Korkut belası

"Demek psikopat."
Yavaşça yüzünü yüzüme yaklaştırdı.
Üstümdeki tişörtü şu an kısaldıkça kısalmıştı ve iyi bir pozisyonda bulunmuyorduk."Uzak dur benden!"

Ellerimi omuzlarına koydum ve onu itmeyi denedim.Bu çabalarım sadece onun sırıtmasını sağlamıştı.
"Bu hallerin beni etkiliyor Su.Şu an fazla çekici duruyorsun.Şu an,burada benim olmanı isterdim."

Bu duyduklarım nelerdi böyle?
Ben,ben nasıl bir psikopatın eline düşmüştüm böyle?
Korkuyla gözlerim dolarken kalkmaya çalıştım."Bırak beni! Çek ellerini üzerimden! Bırak!"

"Şşh,sakin ol ufaklık,sana zorla dokunmayacağım."diyerek iki elini beline sarıp vücudumu daha da ona yaklaştırdı.

"Gitmek istiyorum.Lütfen bırak beni,sana hiçbir şey yapmadım."

"Olmaz ufaklık.Yapamam.Bu benim elimden gelen bir şey değil.O buna izin vermez."

"Kim? Kim buna izin vermez?"

Yavaşça elini uzattı.Elimi tuttuğunda geri çekmeme izin vermedi.Elimi yavaşça kalbine koyduğunda kaşlarımı çatarak gözlerine baktım."İşte burası,izin vermiyor.Seni istiyor."

Ben yanlış duymuyordum değil mi?
Rüyada mıyım? Ne yani,Korkut benden...
Hayır asla! Böyle bir şey asla olamaz!
Elimi hızla kalbinin üzerinden çektim.
"Korkut bırak beni! Eninde sonunda beni bulacaklar! Ve bu sefer bulurlarsa seni öldürecekler!"

"Tekrar söyle."diyerek başını geriye attı.
Ne dediğini anlamamıştım.
"Adımı tekrar söyle."
Bu adam beni dinlemiyor mu?

"Çek ellerini!"

"Adımı söylemeden kalkamazsın."diyerek belimdeki ellerini sıklaştırdı.
Yakın temasımız arttıkça içimdeki korku büyüyordu.Yavaşça ağzımı araladım.
Sadece adını söyleyecektim.
"Korkut."diyerek fısıldadım.

Yutkundu.Sivri adem elması bir yukarı bir aşağı hareket ettiğinde gözlerim oraya takıldı.Bir müddet öyle bekledi.Tabii ben bu müddet içerisinde her şeyi yaptım.
Her yerine yumuk attım,ulan saçını bile çektim!

"Çek artık ellerini!"

"Çeksene!"

"Hey!"

"Susmak bilmiyorsun."diyerek başını kaldırdı.Gözlerine şaşkınca bakarken hafifçe sırıttı."Yaklaş."

Başımı iki yana olumsuz anlamda salladım."Yaklaş dedim Su."
Adımı ikinci kez söylüyordu.
Ayriyeten onu ikilettiğimde neler olacağını biliyordum,yine de ona yaklaşmadım."Ne zaman akıllanacaksın?"diyerek belimden tutarak tamamen kendine çekti.
Aniden dudaklarıma yapışınca ellerimi kaldırmama izin vermeden tek eliyle iki elimi tuttu.Dudaklarım varan tuzlu su tadı,ağlıyordum.Bunu farketmesine rağmen beni hala sertçe öpüyordu.
Başımı sağa sola sallamaya çalıştım.Diğer eliyle beni kıvrak bir şekilde tutarken,sonunda nefessiz kalmış olacak ki benden ayrıldı.Ayrılmasının ardından dudaklarımdan fısıltı halinde o cümle döküldü."Senden nefret ediyorum."

"O nefretin zamanla azalacak,azalacak ve azalacak.Sonra neye dönüşecek biliyor musun? Sende beni seveceksin."

"Hayal dünyasında yaşamaya devam et.Bir de bana ufaklık derdin."