"Hij is van mij." {Mainstreet Fanfiction}

hoofdstuk 25

POV Chris 

Ik stap op mijn fiets en fiets richting Sophie. Ik denk dat ik het haar ga vertellen, het haar ga vertellen dat ik haar leuk vind. Nerveus wel, voor haar reactie.

Ik bel aan en niet veel later gaat de deur open. "Hey!" roept Sophie vrolijk. Ik grijns en omhels haar. Sophie laat me binnen en pakt twee glazen en schenkt wat te drinken in, twee Fanta's. "Wat wil je doen?" vraag ik als ik op de bank neer plof. "Hmmm... Maakt mij niet uit, naar de stad, bios?" Ik knik en drink dan snel mijn laatste slokken op.

"Hier, moet je kijken. Is deze film misdchien iets?" vraagt Sophie als ze mij een film op het scherm van haar laptop aan wijst. "Oblivion." lees ik hard op voor. Ik lees vlug dr beschrijving en knik dan snel. "Oke, ik pak me jas even en dan kunnen we gaan. Over twintig minuten draait hij!" ik knik en wacht rustig op Sophie.

Sophie duurt er langer over dan we hadden verwacht en ik besluit dan de trailer te kijken. Het lijkt me een best leuke film.

Dan komt Sophie aanlopen, ze ziet er helemaal anderd uit. Haar haar zit in een knot en ze heeft zich omgekleed. Ze draagt nu een blauw hempje met een zwarte broek met gaten. "Sorry, dat ik er zo lang over deed. Ik dacht ik kleed me even om." ik glimlach naar haar en knik. "Oké, let's go!" roept ze vrolijk. Ik knik en achter haar aan loop ik naar de auto.

POV Daan

Kim komt weer binnen gelopen en gaat weer rustig zitten. Ik was in gesprek met een meisje genaamd Merel, ze heeft bruin haar tot haar schouders. En mooie en sprankelende ogen. Ze is heel spontaan en aardig, ze vertelde me over de ellende op school; het vele huiswerk, de irritante docenten ect. Ze is echt grappig!

"Doen, durf of de waarheid aan.. eh... Daan!" hoor ik Merel op eens naast me zeggen, haar ogen kijken mij vrolijk aan. "Uhm, durf." antwoord ik grinnikend. De meiden beginnen wat te gichelen en duiken bij elkaar, er klinkt wat gefluister. Die ene Rein, ofzo... Leunt ongemakkelijk naar achter en haalt een hand door zijn haar. Het ziet er wel grappig uit, al die meiden half over hem heen aan het discuseren. "Zing!" roept een meisje dan ineens. Meteen is het stil, iedereen kijkt mij vol spanning aan. Ik voel mijn wangen een beetje gloeien. "Uh..." stammel ik zenuwachtig. 

Welk liedje moet ik nu doen dan? Uhm, 'Still haven't found what I'm looking for - U2' dan maar, die tekst ken ik. Ik houd van zingen begrijp me niet verkeerd...

"Oké, maar niet lachen." mompel ik als ik opsta. Merel staat lachend op en over handigt mij een 'lucht'- microfoon. Ik neem hem plechtig aan en begin te zingen, eigenlijk gaat het best goed. Ik zit er wel in en begin ook een beetje mee te 'swingen.' 

"Still haven't found what I'm looking foooor..." zing ik, de laatste zin van het lied. Het is helemaal stil, ik word er een beetje nerveus van. Iedereen staart me aan, maar na enkele lange secondes breekt iedereen in eens los. Gegil, geklap en ga zo maar door. "Wow, je bent echt goed!"  "Daar moet je wat mee doen, joh!" allerlei complimentjes worden er naar mijn hoofd gegooit, ik glimlach en bedank iedereen. Snel verder, denk ik in mezelf. Ik wil niet al die aandacht...

Nu is Rein aan de beurt, ook hij moet zingen van Kim. Hij begint wel al wat zelfverzekerder. Hij gaat staan en begint te zingen, zijn zoete stem  vult de kamer. Hij heeft een schattige maar mooie stem! Na zijn laatste zin klinkt er luid applaus. Hij buigt lachend en gaat dan weer zitten. "Je bent goed man!" zeg ik terwijl ik hem aanstoot, hij knik bedankend en richt zich dan weer op de rest.