" SOPHIE ERUIT NU METEEN!" schreeuwt meneer van Straten, "ja maar" begin ik nog maar hij onderbreekt me "NU!!!" Zuchtend pak ik mijn spullen en mompel nog iets en trek dan met een klap de deur achter me dicht.
"Wat denkt hij wel niet, die van Straten. Ik vroeg alleen maar om een pen! een fucking pen!" ik kijk opzij, daar fiets Sharon mijn beste vriendin, ze hoort me niet eens ze zit alleen maar stom te lachen. "Hallo, hoor je me wel!? Ik ben hier hoor, wat zit je nou stom te lachen?!" snauw ik haar toe "Jamie komt zo naar me toe" antwoord ze met een brede lach. Ik zucht, altijd maar die Jamie. Mijn vriendje woont helemaal in Sneek, zit ik hier in Amsterdam. Ik zie hem misschien één keer per twee maanden! Mijn ouders willen me niet steeds brengen en zijn ouders ook niet en het openbaar vervoer daar mag ik niet eens aan denken! Daar zitten een paar creeps.. Zijn ouders hebben ook liever niet dat hij met het openbaar vervoer gaat.. We fietsen de hoek om, "Doei!" roept ze nog, maar daar had ik geen zin in. ik fiets snel door naar huis.
Ik zet mijn fiets achter neer en loop naar binnen. ik schop mijn schoenen uit en gooi mijn jas op de grond. Dit is zo mijn dag niet. Ik wil mijn mobiel pakken, maar ik voel hem niet in mijn zak zitten. "Shit! Ook dat nog!" mopper ik elendig. Mijn mobiel was door Mevrouw Venema afgepakt bij Maatschapijleer en ik ben hem vergeten op te halen. Ik hoor iemand zachtjes lachen. "JA LACH MAAR, DIT IS ZO MIJN DAG NIET! EERST DAT ONVERWACHTE SO VAN SPAANS EN TOEN BIJ MENEER VAN STRATEN EN LATER NOG MIJN MOBIEL. IK KEEK NAAR DE TIJD, IK KEEK GEWOON ALLEEN MAAR NAAR DE TIJ.." Ik draai me om, daar zit mijn vriendje op de stoel aan tafel. Hij knikt begrijpend. Ik vlieg hem om de hals "Wat heb ik jou gemist, wat doe je hier?" zeg ik. Het is wel vijf weken geleden dat ik hem heb gezien. Hij zoent me, oh wat heb ik zijn zachte en zoete lippen gemist. "Heb je geen school?" voegde ik eraan toe, hij keek naar beneden en liet me los. "Wat is er?" vroeg ik onzeker.. Hij keek me aan en zei, "We gaan verhuizen," Ik keek hem aan, "Maar toch niet nog verder van hier?" Hij grijnst, ik kijk hem niet begrijpend aan, "Naar Amsterdam." maakt hij zijn zin af. ik kijk hem met ongelovige ogen aan..
JE LEEST
"Hij is van mij." {Mainstreet Fanfiction}
FanfictionDit is een Fan-Fiction van Mainstreet. Dit verhaal speelt zich af vóór Mainstreet bestaat. Sophie heeft een normaal leven en is een normaal meisje. Haar vriendje, aka Nils Alexander Kaller woont alleen elendig ver weg. Maar daar komt verandering...