Το Άστρο που έδυσε 1 (Tys2019 winner)

Έχε τους φίλους σου κοντά και τους εχθρούς πιο κοντά/ part3

Οι γύρω μου, με κοιτούσαν περίεργα, εξαιτίας των ουλών του προσώπου μου και της γενικότερης, σκοτεινής μου αμφίεσης και αύρας, με εξαίρεση φυσικά το κόκκινο, χνουδωτό κασκόλ μου. Αφού κουράστηκα να ρίχνω κάτω -σαν τους κώνους του μπόουλινγκ- τους υπερασπιστές της κακόγουστης εμφάνισης του Άγιου Βασίλη, συνέχισα την μοναχική μου πορεία, μέχρι που εντόπισα έναν τυχαίο περαστικό που είχε μόλις σχολάσει. Η αμφίεσή του, καθώς και το γεγονός πως έμπαινε στον κατάλληλο ουρανοξύστη, τον όριζε αυτομάτως ως τον μελλοντικό μου νοικάρη. Τον ακολούθησα αθόρυβα, κρύβοντας την όψη μου από τα ανθρώπινα μάτια. Μπήκαμε μαζί στο ασανσέρ, μονάχα που εκείνος δεν είχε ιδέα πως βρισκόμουν και εγώ εκεί. Όταν φθάσαμε στην εξώπορτα, τον περίμενα να ξεκλειδώσει στωικά και να ανάψει τα φώτα. Το διαμέρισμά του ήταν διαμπερές και ιδιαιτέρως άνετο, με βασικό του χαρακτηριστικό, τη θέα σε όλο το Μανχάταν και στα χιλιάδες μικροσκοπικά φώτα των γραφείων, που στόλιζαν τους ουρανοξύστες της πόλης. Η αίγλη του ήταν ανάλογη της αξίας μου και γι' αυτό δεν υπήρχε αμφιβολία.

Καθώς κατευθυνόταν προς την μεριά της πολυτελούς, επίπεδης τηλεόρασής του, άρπαξε στα χέρια του το κοντρόλ και το πάτησε. Μονάχα, που αντί για την αγαπημένη του εκπομπή, εμφανίστηκα μπροστά του εγώ. Ο άντρας αναπήδησε ξαφνιασμένος βγάζοντας μία κραυγή.

«Καλησπέρα» πρόφερα χαμογελαστά, αλλά ο ίδιος δεν φάνηκε λεπτό να συμμερίζεται τη χαρά μου. Ευθύς, έπιασε βίαια στα χέρια του ένα μικρό φωτιστικό και το εκτόξευσε προς το μέρος μου, ενώ παράλληλα περιφερόταν γύρω από τον καναπέ, σαν κυνηγημένη κορασίδα. Αποτέλεσμα, το δύστυχο αντικείμενο με διαπέρασε αστραπιαία και βρέθηκε αντιμέτωπο με τον τοίχο. «Εξαιτίας σου, θα χρειαστεί να καλέσω και συνεργείο για τυχόν επισκευές, αν συνεχίσεις έτσι» του είπα αφήνοντας ένα προειδοποιητικό γρύλισμα.

«Ποιος είσαι και τι θέλεις από εμένα;» ρώτησε τραυλίζοντας.

«Ω, συγχώρεσέ με, δεν συστήθηκα ακόμη. Είμαι ο Εωσφόρος και αυτό που θέλω από εσένα, είναι να ετοιμάσεις ήσυχα τα πραγματάκια σου και να μου αδειάσεις τη γωνιά για όσο χρειαστεί. Σε αντάλλαγμα, θα σε αφήσω να ζήσεις ή θα σβήσω από την προσωπική σου μαύρη λίστα, τα αμαρτήματά σου. Εσύ επιλέγεις » μούγκρισα, μα άξαφνα η ζέστη που προερχόταν από το πάτωμα και γαργαλούσε επίμονα τις πατούσες μου, μου απέσπασε την προσοχή. Έβγαλα προσεκτικά τα σκαρπίνια μου και πάτησα αργά στο θερμό δάπεδο. « Διαθέτει ενδοδαπέδια θέρμανση; Δηλώνω ενθουσιασμένος. Λοιπόν θνητέ, δέχεσαι την προσφορά μου ή όχι;» ρώτησα ξανά, θεωρώντας την ανταλλαγή διαμερίσματος – ζωής ή και απαλλαγής αμαρτιών, ιδιαιτέρως γενναιόδωρη.