Maskeli Aşk (TAMAMLANDI)

*FİNAL* Son Part

Gelen ağlama sesi düşüncelerimi böldü. Bu ağlama sesi Chloe'nindi. Adrien bana anlamamış bir bakış attı ve Chloe'nin yanına gitti.

Neden ağlıyordu ki? Saçı mı bozuldu acaba?

O anda küpem birden yanıp sönmeye başladı. "Bip bip" sesi çıkarıyordu!

"Adrien!" dedim endişeyle.

Adrien, Chloe ile yanıma gelince küpemin sesi daha da arttı.

Sadece küpem değil, Adrien'in yüzüğü ve Chloe'nin saç tokası da aynı sesi çıkarıyordu?

B-bu?

Chole de bir mucize vardı!
Onun sayesinde iyi biri olmuştu!

"S-siz? Ötenler? Tokam!!' Dedi Chole.

Herkes şaşırmış halde birbirine bakıyordu.

"Neden ağlıyordun?" Dedim.

"G-gitti!" Dedi ve yeniden ağlamaya başladı. Adrien onu teselli etmeye çalıştı ama o da hiçbir şey anlamışa benzemiyordu.

"Aaaa!" diye küçük çaplı bağırdım. Mucizem kulağımı acıtmaya başlamıştı. Birkaç adım geriye gittim. Ama acısı daha fazla arttı.

"Marinette?" Dedi Chloe. Adrien ise soru sorar şekilde bakıyordu.

Birkaç adım ileriye atarak elimi Adrien'in omzuna koydum. "İyiyim"

Bu sefer acısı biraz daha hafiflemişti.

Bir şeyler işaret ediyor olmalıydı.

O sırada sokağın başında kırmızı çevresine ışık yayan bir cisim gördüm.

Elimle orayı işaret ederek "Sizde görüyor musunuz?" Dedim.

"O sarı şey de ne?!" Dedi Chloe

"Sarı mı? Siyah değil mi o?" Dedi Adrien.

"Kırmızı görüyorum" dedim ve oraya doğru koşmaya başladım. Arkamda Adrien ve Chole' de geldi.

"Bu da ne acaba" dedi çok tanıdık gelen bir ses. Ama bu Adrien ya da Chloe'nin sesi değildi.

"Bilmiyorum ama bu bileklik kolumu sıkıyor" dedi başka tanıdık ses.

İşte o anda, o cisim "Birbirinizin elini tutun" dedi.

İstemsizce Chloe ve Adrien'in elini tuttum. O sırada büyük bir tufan koptu sanki. Bu güneşli hava yerini birden rüzgar ve toza bıraktı.

Etrafa bakmaya çalışıyordum ama tozdan ve sisten hiçbir şey göremiyordum.

En sonunda gözlerimi açtım ve gördüğüm manzara ile şok oldum.

Havada uçuyorduk ve hepimizin üzerinde süper kahraman kıyafetlerimiz vardı.

"Mucizelerinizi birleştirme zamanı geldi" dedi az önceki ses.

"Ne yapacağız?" dedi kaplumbağa mucizeli kişi

Böyle biri var mıydı cidden? İlk defa görüyordüm.

Etrafımız toz ve rüzgar ile doluydu ama sanki bizi koruyan bir kalkan vardı.

"Ne diyorsa onu yapalım" dedim kendimden emin bir tonla.

"Sonucunun ne olacağını bilmiyoruz ki!" dedi Kraliçe arı. Büyük ihtimalle Chloe idi.

"Paris'in yok olmasını izleyemeyiz!" dedi Kara Kedi.

"O zaman ben başlıyorum" dedi Kraliçe arı. Ardından ekledi "Beni iyi bir insan yaptığınız için teşekkür ederim. Mucize gitsin!"

Saçındaki toka kendiliğinden çıkarak ortadaki cismin kenarına yerleşti.
Bu tamda tahmin ettiğim gibi Chloe idi. Diğerlerinin şaşkın bakışlarına maruz kalmıştı.

"Daha sizle bile tanışmamış olmam üzücü, mucize gitsin!" Dedi kaplumbağa çocuk.

Ardından bilekliği çıkarak cismin diğer tarafına yerleşti.

Bu Nino'ydu! Gerçekten asla tahmin edemezdim bunu!

"Sizinle tanışmak çok güzel, hele ki seninle uğur böceği sen harikasın! Mucize gitsin!" Dedi Tilki kız.

Kolyesi kendiliğinden çıkarak cisimdeki yerini aldı.

B-bu Alya'ydı! EN YAKIN ARKADAŞIM BİR SÜPER KAHRAMAN!

Tam bir şeyler söylemek için ağzımı açıyordum ki

Kara Kedi sözümü kesti.

"Ne olursa olsun, seni hep seveceğim Leydim. Mucize gitsin!"

Yüzüğü yerinden çıkarak cisimin tam ortasına yerleşti.

Ben dışında diğerleri "Adrien" diye bağırdılar. Herkes şaşkınlık içindeydi.

"Seni son nefesime kadar seveceğime yemin ediyorum Adrien. Mucize gitsin!" Dedim ve küpem yerinden çıkarak cisimdeki yerini aldı.

Almasıyla birlikte büyük bir patlama oldu!

......
(BİRKAÇ YIL SONRA)

Adrien ve Marinette tam da tahmin edildiği gibi evlenmişlerdir. Nino ve Alya da nışanlanmışlardır. Bunun dışında artık Hawk Moth yoktur ve Adrien'in babasının tüm mucize ile ilgili anıları silinmiştir. Paris artık daha huzurlu ve mutlu bir yerdir. Taa ki diğer maceraya kadar! ;)

-Sizi seviyorum♡