hєllσ αngєl || chαnвαєk

\5/

O gün ne chanyeol ne de baekhyun konumustu. Baekhyun her seferinde sehun ile yan yanaydı. Chanyeol görüyordu fakat elinden bir şey gelmiyordu. Sinirini içine atarak va ya öğrencilerden alıyordu.

Baekhyun demir dolaptan ihtiuyacı olan kitaplarınü aldıltan sonra okuldan cıktı. Otobüse bunecekti yine.

Hoşlanmasada mecbhr biniyordu. Yanına gelen kızlar konuşmaya calışıyordu ama baekhyun yüz vermiyordu. Aklında sadece chanyeol ve sehun vardı.

Kaldırıma bakmaya devam etti, her şey belirli bir düzenle yapılmış gibiydi adeta.

Önünde bir araba durunca baekhyun bakmaya bile tenezzül etmedi chanyeol olduğunu biliyordu, yüz vermek istemiyordu.

"Baekhyun" farklı bir ses gelince bu kişinin sehun oldugunu anladı.

"Ah bay oh buyrun" baekhyun utançla adama bakamya devam ediyordu,

"Evine bırakmak isterim seni" baekhyun adamın gözlerinin parladıgını hissedebiliyordu,

" gerek yok burazdan gelir zaten" sehun ellerini cebine koyup baekhyuna eğildi.

"Hadi ama baekhyun daha gelmez ben bırakayım" baekhyun saate bakıp hocasına döndü.

"Peki efendim" birlikte arabaya bindiler. Sehun gülüp adamın utanmasına hayran bakışlarla baktı.

"Utanmana gerek yok ve bana dışarda sehun diyebilrisin baekhyun" baek bu yakınlaşmayı kullanabilirdi, ve yapacaktıda.

"Tamam sehun"

"Nerde evin?"

"Uzak deil tarif ederim"

İkili kahkahalarla ve koyu sohbetle yola devam ettiler. Her ne kadar baekhyun chanyeol'ü sevse bile sehunu ona karşı kullanacaktı.

"Burası sehun teşekkür ederim" sehun Durup eve baktı eski bir evdi, baekhyun sehuna bakıp gülümsedi.

"Gitmem gerek sehun" baek arabadan tam inecekken sehun kolundan tuttu.

"Burdamı oturuyorun?" baekhyun mahçup bir gülümsemeyke adama baktı.

"Evet halamla yaşıyorum" sehun adama bakıp konuşcaka cwsareti topladı ama konuşamamıstı. İyi akşamlar dilekleriyle ayrıldılar.

❄❄❄❄

Chanyeol iki saat boyunca baekhyun'un evinin önünde bekliyordu,
Sonradan gelen araba dikkarini cekmişti.  Sehun ve baekhyun göründü. Chanyeol en başta sinirden köpürmeye başladı. Bekledi bir süre. Sehun yola çıkınca oda arkasından gitti.

Anayol boşken arabasını sehun'un arabasının önüne çekti. Ani frenle duran sehun yaşadığı şoku atlatmaya uğraşıyordu.

Hızla arababın kapısıjı açıp aşağı indi. Chanyeol sinirle inip sehuna yumruk atıp yere düşmesini sağladı.

"Baekhyun'dan uzak duracaksın! Anladın mı beni!" sarışın olan ayağa kalkıp üzerini düzeltti. Chanyeol burnundan soyluyordu.

Sehun hışımla bir yumruk geçirdi adama.

"Önce sevmeyi bileceksin park! Daha sonra gelip bana hesap soracaksın!"

"Sevmeyi senden öğrenecek deilim sehun! Baekhyun'a yaklaşma son uyarım!"

"Onu elde etmek için ne gerekiyorsa yapacapım park! İstediğin kadar uğraş!"

Chanyeol adama bir yumruk daha atıp son kez bağırdu.

"Ona yaklaşırsan seni yaşatmam bilesin!" hızla arabaya binip oradan uzaklaştı chanyeol.

Baekhyun başkasının olsun istemiyordu. Sadece onun olacaktı. Ama sehun pes etmeyen azimli biriydi, tuttuğunu koparan bir insandı, kim ne demiş ne yapmış umrunda olmaz sadece bununun dikine giderdi. Ailesi bile bu dik başlılığı yüzünden sehuna karşı durmuşlardı.