BEDEL - Ölümün Ayak Sesleri (İkinci Seri)

Celladın Baltası Kördü...

Bu gelen mesajlar ve yazdığım bölümün biraz daha uzayacağını fark ettiğim için beklemenizi istemediğimden kısa bir bölüm. Güzel bir bölüm, kısa olmasına aldanmayın. Wattpad ortamına göre ideal çünkü, benim için olmasa da. 

Yakında tekrardan görüşmek dileğiyle, hoşça kalın!

İyi okumalar!

Bölüm başlığı;

Celladın Baltası Kördü.

Bölüm şarkısı;

Red - Pieces

BEDEL

Tane tane döküldü bir adamın öfkesi bir kadının üzerine. Üşümesine neden olacak kadar soğuk ve ağır tanelere sahipti o kasvetli gökyüzünden düşenler. Kadın ikna etmek istedi adamı, adam kararını vermişti oysa, çoktan onu dünyadan silmek istiyordu; kendinden yapamayacağını bile bile. Araya yıllar girdi. Tuttu adamın bileğini, "Yapma" dedi. Sanki adam bir engel arıyordu. Sızladı yüreği ama titremedi mimikleri. Belki de onu küflü anılar ikna etmişti...

"Beni en iyi tanıyan sen değil misin kızım?! Nasıl arkamdan iş çevirirsin!" derken silahı biraz daha bastırdı Beyza'nın kafasına onu sarsarak, "Ne yapayım lan şimdi ben sana?! Ne diyeyim Beyza?!" Yağız'ın nefreti oluk oluk akıyordu cümlelerinden. "Gözlerini kapat." dedi sırtını dikleştirdi ve çenesini hafifçe kaldırdırdı yukarı doğru. 

"Yağız saçmalama!" diye bağırdığı sırada Kaan, araya girmek için tekrar atak yapmıştı her ne kadar başarılı olamasa da ısrar ediyordu.

"Yağız yalvarırım dinle beni." dedi Beyza, Yağız'ın ona uyguladığı güç yüzünden saçları derisinden sıyırılıyordu sanki. Önünde alabildiğine eğilmişti ve başına dayanan silahın namlusu kafa tasını zorluyordu. Silahı tutuş şekilden bile ne kadar öfkeli olduğu görülebilirdi Yağız'ın.

"Sadece bir cümle kuracaksın, eğer tatmin etmezse kurşun kafana bir buse konduracak."

Yağız'ın bu cümlesiyle Beyza hızlı hızlı nefes alırken dudakları sıklıkla aralanıyor, yüzü buruşup söyleyeceği şeyi yan yana koyarken bile onun sinir uçlarına dokunmaması için kelimeleri törpülüyordu. Sanki sivriliği ona zarar verebilirmiş gibi...

"Yağız bir adam vardı." dedi Beyza, Yağız ona en korkunç ifadelerinden biriyle bakarken. "Yağız, Mira o adamların itirafını duymuş tuvalette, o günden sonra Mira'nın peşine takıldılar. Onu öldürmek istediler. Hepimiz öyle düşündük, hatırlamıyor musun?!" Beyza canının yanması yüzünden anlatabileceği en hızlı bir şekilde dökülüyordu cümleler kuruyan dudaklarının arasından.

"Mira'yı tehdit ettiler. O gece o barda olanları bilmiyoruz, orada bir şeyler oldu. Belki de o adamda oradaydı. Yağız o mekân geçen yıl tadilata geçti. Uzaktan her şeyi araştırıyordum. Birinden mail almıştım Mira ile ilgili ona eğer istediğini yaptırmazsam Beril'i öldüreceklerini söylediler." Beril, Beyza'nın kardeşiydi. Onunla görüşmek istesede Beril bunu istemiyordu. Aralarında büyük sorunlar vardı ve uzun zaman önce anne babasının ayrılmasıyla ikisi de ayrılmak zorunda kalmıştı. Ve bir daha birleşememişlerdi.

"Ne yapmanı istediler?" diye sordu Yağız sıktığı dişlerinin arasından. 

"Onu düzenlenen ve galerilerin düzenleneceği bir yer haline getirilen o bara getirmemi istedi."