BEDEL - Ölümün Ayak Sesleri (İkinci Seri)

16.bölüm 'Kendisi Bile Henüz Farkında Değil, İçinde Emekleyen Ölümün.'

Bölümü okumadan önce hikâyeyi güncelleştirmeniz gerekebilir. Ve maalesef ki şu an kimseye bildirim gitmiyor. Ancak bu bölüm zaman ayarlı, geri kaldırılacak yani. Umarım okumak isteyenler kaldırılmadan önce okuyabilir...

Bölümden önce küçük bir duyuru;

Okuyacağınız bu bölüm yazdığım en uzun bölüm ve siz sadece bölümün bir kısmını okuyacaksınız. O duyurudan sonra bunu paylaşmamın nedeni Bedel'e bazı sadık okuyucularıma, hiç değilse emeğe saygısı olanlara ve kendime haksızlık etmemek için aldığım karar sonucu attığım adım.

Dolu dolu, hem gülecek hem ağlanacak bol aksiyonlu belki de gerilimli bir bölüm. Benim emek emek dokuduğum bu bölüm ne kadar uzun olsa da her karışını ince ince eledim. Bu yüzden emeğimi lütfen görmezden gelmeyin!

Bedel benim için çok değerli, onu böylesine sevip değer verenlere ise haksızlık edemezdim. Bu yüzden size bu bölüme başlamadan önce küçük bir tavsiye vermek istiyorum. İşiniz varsa elinizde, okulda, işte ya da okuyamayacağınız bir ortamdaysanız, bekleyin ve başına oturduğunuzda bölümü okuyup bitirin. Mümkünse aralarına koyduğum şarkıları da dinleyin. Belki de tekrar tekrar. O şarkılar özeller ve kendime sakladığım başından beri Bedel için belirlediğim listenin yıldızlarını sizinle paylaştım.

Diyebileceğim çok bir şey kalmadı sanırım. 

Bu bölüm zaman ayarlı, bu konuda uyarayım sonradan haberi olmayan ve burayı okumayanlar bana mesaj atmasın lütfen.

İyi geceler

ve

İyi okumalar!

Bölüm şarkısı;

-Herkesin ödemesi gereken bir bedel vardır hayatta.

-Biliyorum bu herkesin suçu.

-Kaybetmek gerekir önce, kazanmayı öğrenmek için.

-Benimle söyle... Tıpkı son gününmüş gibi.

-Belki yarın Tanrı yanına alacak seni.

Aerosimith - Dreams On

Şarkıdan alıp yazdıklarım, şarkının içinde geçen cümlelerin bazıları sadece. Belirli bir satır değil yani.

Bölüm başlığı;

Kendisi bile henüz farkında değil, içinde emekleyen ölümün.

BEDEL

Kaldığı yerden devam edenlerden değilim ben, görmüyor musun? Bak başa sardım, tekrar ölüyorum!

Devam edemiyorum anlamıyor musun?!

Yine onun parfümünün dağıldığı arabanın içinde başımı cama yasladım. Arabanın hızı ve minik sarsılmalarıyla başım cama küçük ama sıklıkla değiyordu. Bunun beni rahatsız etmesi gerekiyordu belki fakat tam tersi hoşuma gidiyordu. Evet, gariptim sanırım ben. Araba uzun süre gitti. Ancak varacağımız yere daha varmadan otobanın kenarında bir yerde durdu. Önce şoföre ardından yanımda oturan Yiğit'e çevirdim neler olduğunu sorgulayan bakışlarımı. Şoför eğildi ve torpido gözünü açtı. İçinden çıkardığı her neyse kapağı tekrar kapatıp doğrulduktan sonra elinde seçemediğim o şeyi düzenleyip Yiğit'e uzattı.