Mad - Texting

♠️ 3 ♠️

Ertesi gün

Anonim: Tanrım, regl mi oldun!?

Mila: Sen? Lanet olsun! Yine mi odamdaydın!?

Anonim: Olabilir .d

Mila: Bak, evimin dışından izle ama evime girmeyi kes artık.

Anonim: İşin eğlencesi güzel yüzünü yakından görmek.

Mila: Demek yüzümün güzel olduğunu düşünüyorsun?

Anonim: Yüzündeki o aptal gülümsemeyi silmezsen dudaklarını koparırım.

Anonim: Ve dalga geçmek amacıyla söylemiştim.

Mila: Aptal piç!

Anonim: Lafını geri almazsan seni gece öperim.

Mila: Siktir.. tamam lafımı geri alıyorum.

Anonim: İşte benim kızım.

Anonim: Sana bir sürprizim var.

Mila: Ne?

Anonim: Sana bir şey aldım, güzelim.

Mila: Demek güzel olduğumu düşünüyorsun .d

Mila: Ve korkuyorum.

Anonim: Ağzını yüzünü yararım Mila.

Anonim: Neden korkuyorsun?

Mila: Aptal şizofrenin tekisin çünkü.

Anonim: Mila sana bunu ödetirim.

Mila: Nasıl olacakmış o?

Anonim: İlk öpücüğünü alabilirim güzelim?

Mila: Bu konuda hassas olduğumu biliyorsun.

Mila: Seni bulucam, çember daralıyor.

Anonim: Çember istediği kadar daralsın, benim kim olduğumu öğrenemezsin.

Anonim: Ben söylemediğim sürece tabi.

Mila: Birinin beni öpmesinden hoşlanmadığımı bildiğine göre beni tanıyorsun ve beni tanıyan çok kişi yok.

Mila: Ve emin ol sana kim olduğunu zorla söyleticem.

Anonim: Ben gidiyorum güzelim, umarım kim olduğumu bulursun. :)

Mila: Nereye gidiyorsun?

Anonim: Yoksa küçük Mila beni düşünmeye mi başladı?

Anonim: İstediğim yere giderim, bu seni ilgilendirmez.

Mila: Tamam bende gidiyorum.

Anonim: Orada dur bakalım, nereye gittiğini sanıyorsun? Hiç bir yere gidemezsin.

Mila: Siktir oradan, istediğimi yaparım.

Anonim: Ne bok yersen ye.

Mila telefonunu kilit tuşuna basıp kapattı ve yatağın üstüne koyup ayağa kalktı. Taşınacaktı! Ama bu sapığın kendisini takip edip etmeyeceğini bilemezdi. Polisi arasa, kaçacağını söylemişti. Gece yatmadan önce bütün kapıları kilitleyecekti, pencerelide sıkıca kapatacaktı. En azından yeni bir ev bulana kadar. Kalkıp hazırlandı ve telefonunu alıp kapıya yöneldi. Ayakkabılarını giyip kapıyı açtı ve yerdeki kutuya baktı. Pembe küçük bir kutuydu. Mila, kutuyu eline alıp eve geri girdi ve kanepenin üzerine kendini atıp kutuyu kucağında tuttu. Derin bir nefes alıp kapağını çıkardı. İçindeki kutuyla aynı renkte olan pembe elbiseye baktı. Gerçekten güzeldi. Gülümseyip kutuyu kanepenin üzerine baktı ve kapıya yönelip dışarı çıktı. Sapık her kimse manyağın tekiydi. Şüphelendiği 5 kişi vardı Mila'nın.