All I Want For Christmas Is You ~ De Buurtpolitie {#AFCY} (VOLTOOID✔️)

Hoofdstuk 41

Tineke

Koen komt naar het bed gestapt met de kleine Lucas in zijn armen. Ik glimlach door mijn tranen van geluk heen. Hij legt Lucas in mijn armen en komt naast me op het bed zitten. Ik kijk naar mijn zoontje in mijn armen. Mijn eerste kindje, en zo mooi. Ik kan nu al zien dat hij op Koen zal lijken en dat kan ik alleen maar fantastisch vinden. Hij staart me aan met zijn blauwe oogjes en het doet mijn hart helemaal smelten. Koen drukt een kusje in mijn haar. "Ik ben trots op je", zegt hij. Ik hoor aan zijn stem dat hij ook emotioneel is. Ik kijk hem aan en krijg meteen een kus. Het gezinsmomentje wordt onderbroken door de verpleegster die met het eerste flesje naar ons toekomt. Ik kijk vertederend toe hoe Lucas zijn eerste flesje opdrinkt. Koen blijft de hele tijd naast me zitten om me te helpen als het nodig is en de verpleegster blijft ook. Hij heeft dit al een keer meegemaakt maar voor mij is het allemaal nieuw. De eerste twee maanden na Emma's geboorte ben ik niet zo betrokken geweest bij haar opvoeding omdat Melissa er toen nog was. Gelukkig heb ik Koen die me wat wegwijs kan maken in de eerste maanden van het moederschap. Als Lucas' eerste flesje op is en hij zijn eerst boertje gelaten heeft worden Koen en ik weer alleen gelaten. "Liefje, hij is zo mooi", zeg ik. Ik ben nog steeds niet echt gestopt met huilen. "Hij is prachtig, schat", is hij het met me eens. Als Lucas nog een hele tijd bij mij gelegen heeft, neemt Koen zijn zoon ook eens vast. Mijn hart smelt opnieuw als ik het beeld van Koen met ons kindje in zijn armen zie.

Koen

Ik kan mijn ogen niet meer van Lucas afhouden. De hele tijd dat Tineke in de badkamer is kijk ik naar hoe hij rustig slaapt in mijn armen. Mijn geluk kan echt niet meer op. Ik heb een geweldige vriendin en twee prachtige kindjes. Ik ben ook benieuwd naar hoe Emma gaat reageren. Ze kijkt al 9 maanden uit naar dit moment maar ze zal nog niet weten wat haar hier te wachten staat. Als Tineke terug uit de badkamer komt gaat ze weer in het bed liggen. Ik leg Lucas weer in haar armen. Na de geboorte is het belangrijk dat het kindje zo veel mogelijk bij zijn of haar mama ligt. Ik blijf bij haar op het bed zitten en zie hoe er weer een traan van uit haar ooghoek over haar wang rolt terwijl ze naar Lucas kijkt. "Hij lijkt op jou", zegt ze. "Is het daarom dat je weent?", vraag ik zwanzend, maar mijn stem trilt ook. Ze grinnikt. "Hij heeft wel jou haarkleur", zeg ik. "Ja, hij is de perfecte combinatie van ons twee", zegt ze en leunt tegen me aan. "Ik ben zo trots op je en ik zie je zo graag", fluister ik. Ze draait haar hoofd naar mij en drukt een lange en liefdevolle kus op mijn lippen. Daarna leg ik mijn vinger in het kleine handje van Lucas. Hij knijpt zijn handje rond mijn vinger toe terwijl hij wat zachte kreungeluidjes maakt. Hij is zo schattig en zo mooi. "Misschien moet je naar je mama bellen. Dan kan ze naar hier komen met Emma", stelt Tineke voor. "Zou je niet beter eventjes slapen?", vraag ik. "Nee, ik ben niet moe en ik wil dat Emma hem kan zien. Ze wacht al zo lang", reageert ze. Ik geef dan maar toe. "Ja, dan kan zus is naar jou komen kijken", zeg ik tegen Lucas en druk een kusje op zijn handje voor ik mijn gsm pak en naar mijn moeder bel. Het is ondertussen al ochtend, bijna middag dus Emma is normaal gezien wakker. Mijn moeder is dolgelukkig om te horen dat Tineke bevallen is en ze onze zoon gezond op de wereld gezet heeft en ze zegt dat ze meteen met Emma vertrekt.

Tineke

Emma komt de kamer binnen, gevolgd door Koens moeder. Als ze ons ziet glimlacht ze en loopt ze naar Koen toe. "Dag meisje", begroet Koen haar. "Kijk is", zegt hij en pakt haar op. Als ze Lucas in mijn armen ziet liggen worden haar ogen groot en haar glimlachje nog groter. "Broer?", vraagt ze. "Ja, dat is broer", reageer ik. Koen komt met Emma naast me op het bed zitten zodat ze beter bij haar broertje kan. Ze legt haar vinger in het handje van Lucas, die stilaan wakker aan het worden is. Hij opent zijn oogjes en kijkt zijn zus aan. Ik word weer emotioneel bij dit gezinsmomentje. "Wat is er, mama?", vraagt Emma als ze mijn tranen ziet. "Mama is heel blij dat broer er is", reageert Koen. Ik kijk hem aan en zie dat zijn ogen ook waterig zijn. Ik glimlach en krijg een kus van hem. Na onze kus laat Koen Emma bij mij op het bed zitten om zijn moeder in zijn armen te nemen. "Ik ben zo trots op je", snikt ze. "Mag broer eventjes naar oma?", vraag ik aan Emma. Ze zit hem nog steeds aan te kijken. Ze knikt en Anna komt naast het bed staan. Ze neemt Lucas voorzichtig van me over. Ze bekijkt haar kleinzoon trots en wiegt hem zachtjes heen en weer. "Ben je blij met broer?", vraag ik aan Emma. "Heel blij", antwoordt ze. Nu Lucas even bij iemand anders ligt kan ik me even beter leggen en Emma komt tegen me aan liggen. Maar lang duurt het niet voor mijn moeder binnenkomt. "Oh, Tineke...", zucht ze. Ik hoor de emotie in haar stem. Ze komt naar me toe en geeft me een knuffel. "Kijk oma. Dat is broer", zegt Emma trots en wijst naar mijn schoonmoeder. "Ja, schatje. En broer is mooi he", reageert mama en draait zich om om Lucas over te nemen. "Mijn eerste kleinkind en meteen zo'n prachtig kindje", zegt ze huilend. Volgens mij hadden we allemaal verwacht dat Andy als eerste aan kinderen zou beginnen. Dat ik hem nu voor ben was best een verrassing voor haar. "Waar is Eden?", vraag ik. "Bij een vriendin gaan slapen. Ze komt straks naar hier", antwoordt mama. Koen komt weer bij mij op bed zitten. Emma kruipt op zijn schoot en ik leun tegen hem aan. Ik heb nu het gevoel dat ik de hele wereld aankan met hem en onze kinderen aan mijn zij. Het zijn wij vier tegen de rest van de wereld. Mijn geluk kan niet op.

Welkom Lucas!!🎉💙🍼👶🏼