​ေစာင္​့ဆိုင္​းခဲ့သည္​့​ေနာက္​

​ေစာင္​့ဆိုင္​းခဲ့သည္​့​ေနာက္​ (Zawgyi)

ဝိဥာဥ္​မ်ားအားလံုးလာ​ေရာက္​ရမည္​့ကမ္​း​ေျခ၏ ​ေခ်ာက္​ကမ္​းပါးႏွစ္​ခုၾကားတြင္​ ​ေအးစက္​၍ မႈန္​ရီ​ေန​ေသာ "တြယ္​ရာမဲ့"တံတားတည္​႐ွိ​သည္​။

ျဖတ္​သန္​းသြား​ေသာဝိဥာဥ္​မ်ားကို ကြၽန္​မတိတ္​တဆိတ္​သာ​ေငးၾကည္​့မိ၏။တစ္​ခ်ိဳ႕က​ အ​ေဖာ္​ႏွင့္ျဖစ္​ေသာ္​ျငား ​တစ္​ခ်ိဳ႕က​ေတာ့ တစ္​ကိုယ္​တည္​းသာ။သူတို႔အားလံုး ​ေသြးပင္​လယ္​ႀကီးတစ္​ခုလို နီရဲစြာဖူးပြင့္​ေနသည့္​ပန္​းမ်ားျဖင္​့ အနားသတ္​ထား​ေသာ လမ္​းတစ္​​ေလ်ာက္​မွ​ေန၍
မ​ေကာင္​းမႈတံတားဆီသို႔ တစ္​လွမ္​းခ်င္​း​ေလ်ာက္​လွမ္​း​ေနၾကသည္​။

မည္သို႔ပင္​​ဆႏၵမ႐ွိပါ​ေစ...မည္​သို႔ပင္​ ဤ​ေနရာကႊလြတ္​​ေျမာက္​​ေအာင္​ႀကိဳးစားပါ​ေစ
သူတို႔​၏​ေဘးပတ္​ဝန္​းက်င္​တြင္​တည္​႐ွိ​ေန​ေသာအရာမ်ား
သည္​ ​ေျပာင္​းလဲသြားလိမ့္​မည္​မဟုတ္​​ေခ်။

တြယ္႐ာမဲ႔တံတား​ေဘးသို႔တ​ေရြ႔႕​ေရြ႕​ေလ်ာက္​သြား
​ေန​ၾကသည္​့ ထိုအထီးက်န္​ပံုရိပ္​မ်ားကိုၾကည္​့႐င္​း
ကြၽန္​မ သက္​ျပင္​းကိုသာ ခ်​မိ​ေတာ့သည္​။

ဘာလို႔မ်ား ဒီငရဲကို အနီ​ေရာင္​ပင္႔ကူနီ​ပန္​း​ေတြနဲ႔
မိုးကုတ္​စက္​ဝိုင္​း အဆံုးအထိ
ကာရံပစ္​လို႔ မရႏိုင္​ရတာပါလိမ္​့။

ၾကင္​နာတတ္​တဲ့အဘြားမံု​ေရ..... ႐ွင္​့လက္​ထဲက
စြပ္​ျပဳတ္​ကို ကြၽန္​မမ​ေသာက္​ပဲ​ေနလို႔မရဘူးလားဟင္။

မ​ေသာက္​လို႔မရဘူးလား....

ဒါ​ေပမယ္​့ ကြ်န္​မ ဘယ္​လိုပဲျငင္​းဆန္​ပါ​ေစ
အလွည္​့ဆိုတာက​ေတာ့ ​ေရာက္​လာတာပါပဲ။

"သခင္​မ​ေလး စြပ္​ျပဳတ္​ကို​ေသာက္​ပါ
ၿပီးရင္​အရာအားလံုးကို ​ေမ့ပစ္​ပါ။
ဒီဘဝရဲ႕ နာက်င္​ခံစားရမႈ​ေတြ ၊ အ​ေတာမသတ္​ႏိုင္​တဲ့
ဆႏၵ​ေတြမ႐ွိပဲနဲ႔ ဘဝသစ္​မွာ ျပန္​လည္​စတင္​ပါ"

"ဟင္​့အင္​း....ဒါဆိုရင္​ အဲဒီလူက​ေရာ....
ကြၽန္မႏွလံုးသားထဲက.... အဲဒီလူက​ေရာ..."

ကြၽန္​မႏႈတ္​ခမ္​းဖ်ားမ်ားအား လႈပ္​ရံုမ်ွသာလႈပ္​၍
​ေမးလိုက္​နိုင္​သည္​။
ကြၽန္​မထိုသို႔မလုပ္​ႏိုင္​......သူ႔ ကို​ေမ့ဖို႔ဆႏၵမ႐ွိ။