​ေစာင္​့ဆိုင္​းခဲ့သည္​့​ေနာက္​

စောင့်ဆိုင်းခဲ့သည့်နောက် (Unicode)

ဝိဥာဉ်​များအားလုံးလာ​ရောက်​ရမည့်​ကမ်း​ခြေ၏​ချောက်​ကမ်းပါးနှစ်​ခုကြားတွင်​အေးစက်​၍ မှုန်​ရီ​နေ​သော "တွယ်​ရာမဲ့"တံတားတည်​ရှိ​သည်​။

ဖြတ်​သန်းသွား​သောဝိဥာဉ်​များကို ကျွန်​မတိတ်​တဆိတ်​သာ​ငေးကြည့်​မိ၏။တစ်​ချို့က​အ​ဖော်​နှင့်ဖြစ်​သော်​ငြား​တစ်​ချို့က​တော့ တစ်​ကိုယ်​တည်းသာ။သူတို့အားလုံး​သွေးပင်​လယ်​ကြီးတစ်​ခုလို နီရဲစွာဖူးပွင့်​နေသည့်​ပန်းများဖြင့်​အနားသတ်​ထား​သော လမ်းတစ်​လျောက်​မှ​နေ၍မ​ကောင်းမှုတံတားဆီသို့ တစ်​လှမ်းချင်း​လျောက်​လှမ်း​နေကြသည်​။

မည်သို့ပင်​ဆန္ဒမရှိပါ​စေ...မည်​သို့ပင်​ဤ​နေရာကလွတ်​မြောက်​အောင်​ကြိုးစားပါ​စေ
သူတို့​၏​ဘေးပတ်​ဝန်းကျင်​တွင်​တည်​ရှိ​နေ​သောအရာများ
သည်​ပြောင်းလဲသွားလိမ့်​မည်​မဟုတ်​ချေ။

တွယ်ရာမဲ့တံတား​ဘေးသို့တ​ရွေ့​ရွေ့​လျောက်​သွား​နေ​ကြသည့်​ထိုအထီးကျန်​ပုံရိပ်​များကိုကြည့်​ရင်းကျွန်​မ သက်​ပြင်းကိုသာ ချ​မိ​တော့သည်​။

ဘာလို့များ ဒီငရဲကို အနီ​ရောင်​ပင့်ကူနီ​ပန်း​တွေနဲ့ မိုးကုတ်​စက်​ဝိုင်း အဆုံးအထိ
ကာရံပစ်​လို့ မရနိုင်​ရတာပါလိမ့်​။

ကြင်​နာတတ်​တဲ့အဘွားမုံ​ရေ..... ရှင့်​လက်​ထဲကစွပ်​ပြုတ်​ကို ကျွန်​မမ​သောက်​ပဲ​နေလို့မရဘူးလားဟင်။

မ​သောက်​လို့မရဘူးလား....

ဒါ​ပေမယ့်​ကျွန်​မ ဘယ်​လိုပဲငြင်းဆန်​ပါ​စေ
အလှည့်​ဆိုတာက​တော့​ရောက်​လာတာပါပဲ။

"သခင်​မ​လေး စွပ်​ပြုတ်​ကို​သောက်​ပါ
ပြီးရင်​အရာအားလုံးကို​မေ့ပစ်​ပါ။
ဒီဘဝရဲ့ နာကျင်​ခံစားရမှု​တွေ ၊ အ​တောမသတ်​နိုင်​တဲ့ဆန္ဒ​တွေမရှိပဲနဲ့ ဘဝသစ်​မှာ ပြန်​လည်​စတင်​ပါ"

"ဟင့်​အင်း....ဒါဆိုရင်​အဲဒီလူက​ရော....
ကျွန်မနှလုံးသားထဲက.... အဲဒီလူက​ရော..."

ကျွန်​မနှုတ်​ခမ်းဖျားများအား လှုပ်​ရုံမျှသာလှုပ်​၍​မေးလိုက်​နိုင်​သည်​။
ကျွန်​မထိုသို့မလုပ်​နိုင်​......သူ့ ကို​မေ့ဖို့ဆန္ဒမရှိ။