Hoofdstuk 6

55 5 9
                                    

POV Finn

Ik was zo verbaasd toen ik ze zag zoenen. Ik weet niet waarom maar ergens brak er iets in mij. Ik dacht dat ik na vannacht gewonnen had maar nee. Omdat die kut Levi zijn menselijkheid had uitgezet, is hij zo egoïstisch als wat.

'Het is niet wat het lijkt!' Riep Megan snel, waarna ik on opgemerkt opgelucht adem haalde. Ik dacht echt eventjes...

'Het zal best', zei ik iets kwader dan dat ik bedoelde.
'Al aan je opdracht begonnen, Megan?' Ze keek geïrriteerd naar me zoals altijd eigenlijk, en met een koude blik keek ze terug.

'Ik ga geen mensen vermoorden.'

'Well, you have to', zei ik streng en ik pakte haar arm beet. 'Je gaat iemand bijten, anders laten we je niet gaan.'

'Bijt zelf iemand of zo als je het zo leuk vind'.

'Ik geef jou toch de opdracht? Jij moet het leren.'

'Tijdverspilling', mompelde ze geïrriteerd. 'Een gebruiksaanwijzing die ik toch niet ga gebruiken.' Ik rolde geïrriteerd mijn ogen en keek naar haar.

Je moet haar in bedwang houden, Finn.

'Zeg je nu, maar je kan het goed gebruiken bij je aartsvijand babe.' Ik grinnikte en dacht aan vroeger.

'Dude, jammer dat jullie al vampiers zijn' zei ze behoorlijk kwaad en keek eventjes naar me. Ik wendde mijn blik af en zuchtte, liet haar los waardoor ze meteen terug naar het huis liep.

'DUDE WAT DOE JE?!' Schreeuwde Levi en hij keek nogal boos naar me. Zo kwaad had ik hem in geen tijd meer gezien.

Please, zet je menselijkheid aan of iets.

Ik zag Megan verschrikt op kijken van zijn geschreeuw en grinnikte eventjes.
'Dat zie je toch, blinde kip.'

Hij rolde gefrustreerd met zijn ogen en keek naar me. 'Bitch, nu kunnen we helemaal op nieuw beginnen'

Ik haalde geïrriteerd mijn schouders op. 'Niet dat we überhaupt ergens waren of zo', ik keek eventjes naar hem en er verscheen een grijns op zijn lippen. 'Nou ja jij niet, ik wel'.

Dat leverde me een klap op... Au.

'Jij kleedde haar fucking uit zodat ze antwoordden kreeg voor de vragen die ze had. Je gebruikte haar gewoon!' Ik keek naar hem toen ik begon te lachen.

'Jij verkrachtte haar bijna', zei ik met een koude blik op hem gericht. Ik weet niet wat die gast dacht, maar ik haatte de tijden waarin hij zijn menselijkheid had uit gezet.

'Ik zoende haar alleen gast', zei hij terwijl hij met zijn ogen rolde. 'Ik snap niet wat je bezielt. Je liet haar gewoon gaan. Zou ik niet doen hoor.'

En toen had hij zichzelf verraden.

'Je hebt gevoelens voor haar, hé? Vandaar dat je je menselijkheid uitgezet hebt', zei ik met een grijns en keek naar hem. Hij keek me met grote ogen aan.

'Wat...'

'Nee....'

'Jawel'.

'Niet waar!'

'Geef nou maar toe.'

'Nooit.'

'Zie je, je vind haar leuk.' Ik grinnikte kort. 'Het maakt niet uit schat, maar ik zal iemand anders zoeken. Ik win namelijk.' Ik grijnsde, wat mij een enorme harde duw op leverde, waardoor ik viel. Damnn. Ik keek boos naar hem.

'Zet je menselijkheid aan of zo, please', ik smeekte het bijna en keek naar hem. Hij keek geïrriteerd aan.

'Niet dat jij zoveel menselijkheid hebt' zei hij behoorlijk kwaad. Ik kuchte, maar hij had gelijk. Sinds twee jaar geleden had ik mijn menselijkheid helemaal uitgezet.

'Hallo jongens!' Kwam Megan tussen beide en geschrokken draaiden we ons allebei om. Geschrokken keek ik naar haar. Ik dacht dat ze terug naar het huis was gerent?

'Jongens doe eventjes normaal! Hebben jullie geen menselijkheid of zo?' Ik moest lachen toen ze dat zei.

'Dat klopt'.

'Hoe bedoel je?'

'We hebben onze menselijkheid inderdaad uitgezet', zei ik met een grijns. Levi lachte en keek naar haar.

'Huh? Hoe bedoel je, menselijkheid uitgezet? Ik snap het niet. Levi had het daar laatst ook al over. Of jij, Finn, ik weet het niet meer. Maar wat is dat nou? Hebben jullie vampieren een knop op je hoofd of zo, en dan zet je je menselijkheid uit? Damn dat wil ik ook. Hoe doe je dat dan? Is het makkelijk? Waar zit die knop? Oké, i dont really know of er echt een knop is maar zal wel, want hoe kunnen jullie e menselijkheid uit zetten? Betekent dat dat je geen gevoel meer hebt of zo?' Ratelde ze aan een stuk door, totdat Levi zijn hand voor haar mond deed. Ze slaakte geschrokken een kreet en was daarna stil.

'Onze pittige tante begint praatjes te krijgen', zei ik met een grijns. Ze rolde haar ogen.

'Stop met bekvechten.'

'Probeer dit gevecht niet stoppen als jij er de reden van bent', siste ik en keek naar hem.

'Huh? Hoezo dan?'

'Oh my... Domme hoer!' Schreeuwde Levi en hij pakte haar ruw bij haar kraag vast. Geschrokken keek ze naar hem, en trilde.

'Laat me los.'

'Als je weg gaat.'

'Alleen als jij me verteld waarom jullie ruzie maken' zei ze en ik grinnikte. Ze keek me met grote ogen aan.

'En nu wil ik het weten ook.' Zei ze en sloeg haar armen over elkaar. Ik was stil. 'Uhmmm...' Zei Levi en ik keek naar hem. Waarschijnlijk wisten we allebei dat dit nergens op sloeg.

Ruzie om een meisje?

Serieus?

Ik grinnikte zacht.

'We waren on eens over het feit of we jou die opdracht moesten laten doen of niet.'

'Oh'. Ze keen naar me terwijl ze nog steeds trilde. Ergens had ik medelijden met haar. Ze zou haar familie wel missen. Maar dan had Harry niet zo dom moeten doen. En, toen ik in doe tijd zat had niemand medelijden mrt me.

Ik zuchtte.

'Maybe moet je maar gaan Megan. Het boeit je niet zo veel' zuchtte ik en keek naar haar. Ze keek met grote ogen naar me.

'Oké', fluisterde ze. 'Maar verwacht niet dat ik ooit nog voor wat ga doen', zei ze zachtjes. Ik keek naar haar terwijl ze met grote ogen naar mij me keek.

En toen liep ze heupwiegend weg.

Wacht maar, kleine meid. Jij wordt mijn meisje.

Wie shippen jullie? Levy en Megan of Finn en Megan?:)

BittenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu