POV Megan
Toen ik thuis kwam ben ik meteen naar boven gerend en heb ik de deur op slot gedaan. Ik weet niet hoelang ik hier nu al zit, maar het voelt als eeuwen. Ik haatte Finn en Levi zo erg. Is er iets wat ik kan doen zodat ik deze kamer niet uit hoef voor hun flauwe grappen?
Na een tijdje werdt er op mijn deur geklopt en ik zuchtte.
'Ga weg.'
'Is geen optie.' Ik herkende Levi's stem meteen. En eerlijk, ik mocht hem meer. Ergens moest ik bekennen dat als ik moest kiezen tussen Finn en Levi, dat ik dan toch voor Levi zou gaan. Ze zijn allebei even grote sukkels, maar als nog, ergens heeft hij iets bezorgds en vind ik hem toch minder 'ruw' dan Finn.
Ik zuchtte en deed uiteindelijk de deur open.
'Haii' hij glimlachte breed en keek voor een lange tijd naar me, wat ongemakkelijk begon te worden.
'Uhm', fluisterde ik zachtjes en hij schudde direct zijn hoofd, alsof hij in dromenland zat.
'Het spijt me', glimlachte hij en hij gooide een zak met rood spul op mijn bed.
'Wat is dat?' Geschrokken sprong ik overeind. 'Is dat bloed?!'
'Niet zo van slag raken mop, rustig', glimlachte hij. Hij kwam naast me op het bed zitten en keek naar me.
'Het is inderdaad bloed, je zal het moeten leren drinken nu je eenmaal een vampier bent babe', een grijnsje verscheen rond zijn lippen.
'Echt niet!'
'Wel.'
'Niet'.
'Wil je dood dan?'
'Sinds wanneer kunnen vampieren dood?'
Hij keek me aan en hij fronste, waarna een grote zucht volgde. 'Drink nou maar gewoon.'
'Sorry, maar ik lus alleen pizza', zei ik terwijl ik met mijn ogen rolde en mijn armen over elkaar sloeg.
'Je krijgt pizza als je dit drinkt.'
'Iel... nee' ik keek met grote ogen naar hem. Was hij achterlijk? Dacht hij serieus dat ik bloed ging drinken? Gadverdamme. Nooit.
'Dan geen pizza. Wilde je nou pizza of niet?'
'Uhmm... hoe weet Ik dat ik je kun vertrouwen? Dat je me echt pizza geeft?' Ik keek naar hem. Vampieren zijn gewoon moeilijk te vertrouwen. En waarschijnlijk blufte die gewoon over het feit dat hij pizza had.
'Omdat ik niet zo'n klootzak ben zoals Finn.' Ik keek naar hem, en zuchtte.
'Ben je wel, je hebt me alsnog gebeten', fluisterde ik en hij keek naar me.
'Nee, dat deed Finn babe.'
'Dus je geeft me echt pizza?' Zei ik bijna fluisterend om van onderwerp te veranderen en hij knikte.
'Oké...' Ik beet op mijn lip en hij gaf de zak met bloed aan me.
Ik keek ernaar, sloot mijn ogen en telde tot 3. Één... Twee... Drie. Terwijl ik de dop van de zak aan mijn lippen klemde goot ik het bloed in mijn mond en slikte het door. Ik moet eerlijk bekennen: zo erg was het niet, eigenlijk.
Na vijf minuten was het op en ik gaf de lege zak aan Levi. Hij keek me aan met een glimlach en heel eventjes glimlachte ik terug.
'Ik zal je pizza in de oven zetten. Ik kom zo terug.'
-
Een paar minuten later kwam hij terug met mijn pizza en voor zichzelf nam hij er ook één. Ik keek verbaasd naar hem.
'Bezwaar als ik met je mee eet?' Hij keek naar me en ik zuchtte.
'Nee hoor...'
'Eerlijk zeggen.' Ik grinnikte zacht en keek naar hem terwijl ik mijn hoofd schudden. 'Het is al goed.'
