young and beautiful ( Larry Stylinson )

نفرین بر من

محله الکس هنوزم قشنگ بود ، گلدون های شمعدونی و نرگس و بنفشه جلوی پنجره های خونه ها گذاشته بودن ، تنها فرقی که این محله با چهار سال قبلش کرده بود نبود بعضی از خونه ها بود

لویی بعد چهارسال هنوز ادرس خونه مامان الکس رو مثل کف دستش بلد بود ، اون یادش نمیرفت وقتایی که با الکس و گاهی با حظور جف توی این کوچه ها چقدر مسخره بازی درمیاوردن و میخندین

وقتی لویی خودشو به دم خونه الکس رسوند اون جلو در بود ، لویی باور نمیکرد اون واقا ، بزرگ شده بود

موهای بلندشو از پشت بسته بود و ته ریششو زده بود

"گفتی بیست دقیقه دیگه ؟ پنج دقیقه دیر کردی ، لویی شاید خیلی تغییر کرده باشی ولی مثل همیشه یه کونی هستی که همیشه دیر میکنه "

الکس گفت و باعث شد لویی که داشت رسما از استرس میمرد کمی اروم شه و لبخند بزنه ،

لویی نتونست تحمل کنه پس به سرعت دره لامبورگینی چند ملیون دلاریشو باز کرد و خودشو بغل دوست صمیمی و قدیمیش پرت کرد

الکس که از عکس العمل لویی تعجب کرده بود‌ بعد از یکم تعلل دستاشو پشتش گذاشت و اونو به خودش فشرد ، دلتنگی الکس نسبت به لویی توصیف ناپذیر بود

"میشه...بریم خونه من ؟ "

لویی پرسید و دماغشو بالا کشید
بعد از اینکه هردوی اونا یه دل سیر همو نگاه کردن الکس با یه سوت بلند سوار لامبورگینی لویی شد

"حالا چیشد که خواستی منو ببینی ؟ "

الکس پرسید درحالی که به صندلی لامبورگینی لویی تکیه داده بود و از سواریش توی اتوبان خلوت لذت می برد

لویی همونطور که حواستش به جاده بود ، طبق عادتش لباشو داخل دهنش فروبرد و دستاشو روی کاور چرم فرمون فشرد ، طوری که بند انگشتاش سفید شده بودن

"من...باید جف هم ببینم ... "‌

لویی گفت و الکس شونه هاشو بالا انداخت ،

‌" خب ببین ، کاری نداره که "

لویی از جواب الکس خندش گرفته بود ، اون شاید از نظر ظاهری خیلی تغییر کرده باشه ولی هنوز همون پسر خنگ قدیمه

"منظورم اینه که... باید الان باتو ببینمش ، یعنی ،الان باید اینجا باشه ، دانشمند "

لویی گفت و چشماشو چرخوند و موجب شد الکس با چشای گرد به لویی نگاه کنه ، گرچه الکس یه حدسایی درمورد هدف لویی برای این کاراش میزد ولی واقا شک داشت که لویی بخواد اونهمه ثروت و دوستای متشخص رو کنار بزاره و دوباره بخواد با اونا ارتباط برقرار کنه