KIDNAPPED ft. 1D

7.

P.o.v Sarah
Ik word wakker. Vast gebonden... Ik herinner me weer wat er is gebeurt en begin te huilen. Ik begin nu ook te schreeuwen. Binnen een paar seconden rennen Liam en Zayn de kamer binnen. Ik schaam me dat ze me zo moeten zien. Ze kijken geshockeerd naar me en beginnen me los te maken.

P.o.v Liam
We horen Sarah schreeuwen en rennen onmiddelijk naar haar toe. We zien haar vastgebonden, huilend, beschaamd, vol blauwe plekken en rooie striemen, in opgedroogd bloed liggen. We zijn even in shock. Dit hebben Lou en Hazz gedaan? We beginnen haar los te maken en proberen haar te troosten, maar ze is naakt dus dat is vrij raar. Voor Zayn nog meer want die heeft gevoelens voor haar. Voor mij is het echt mijn kleine zusje. We zeggen tegen haar dat ze even moet gaan douchen en staan op. "Liam?" Zegt ze met een klein stemmetje. "Wil je me helpen?" "Ofcourse honey." Zeg ik tegen haar.

Ik neem haar mee naar mijn kamer, zodat Lou of Hazz ook niet komen. Ik breng haar naar mijn bad kamer en zet het bad aan. Ik leg alvast een handdoek en een was handje klaar en doe wat sop in het bad. Ik til haar erin, want ze is niet eens in staat om te lopen, zo ruw hebben ze gedaan. Maar ookal kon ze wel lopen, ze was te erg aan het huilen en in shock om het zelf te doen. Ik was haar haren en maak haar schoon.

Als ik klaar ben til ik haar uit bad en droog ik haar af. Ik wikkel haar in een mega handdoek en zet haar op mijn bed. Ik loop naar mijn kast om kleding voor haar te pakken, als ik haar kleine stemmetje hoor; "Li, waarom heb je mijn foto?" "Welke foto?" Vraag ik. "Die." Zegt ze terwijl ze de enige foto van mijn familie aanwijst. Ik was jong toen mijn moeder dood ging en ik werd uit huis gehaald door de trauma helpers. Mijn zusje en vader heb ik nooit meer gezien. "Dat is de enige familie foto die ik heb." Zeg ik. "Nee, dat is mijn enige familie foto." Zegt ze. Dan besef ik het. Dit meisje hier is mijn zusje. "Wat is je achternaam?" Vraag ik haar. "Sarah Payne." Zegt ze. "Weet je mijn achternaam?" Vraag ik haar. "Nee hoezo?" Reageert ze. "Liam Payne." Zeg ik zachtjes. "L-Liam?" Stottert ze. "Mijn broer Liam. Ik dacht dat er zoveel Liams waren en ik dacht natuurlijk niet dat jij dat zo zijn en ik ben geen fan dus ik wist het ook niet en omg." Ratelt ze. "Hetzelfde." Zeg ik zachtjes. Ik ben in shock. Ik heb mijn zusje weer terug.

"Wat gebeurde er toen ik wegging?" Vraag ik terwijl ik verbijsterd naast haar ga zitten. "Papa ging aan de drank en drugs en mishandelde mij. Hij zat aan me en sloeg me. Hij scholdt me uit, trapte me, gooide glas naar me en duwde me." Zegt ze. "Verdomme." Zeg ik. "Hoezo?" Vraagt ze. Ik had er moeten zijn voor je." Zeg ik en ik pak haar pols. Ze kijkt pijnlijk. Ontelbare sneeën en littekens zijn te zien. "N-n-nee. Nee." Stotter ik. Ik had haar moeten helpen. "Liam het is oké." Zegt ze. "Nee dat is het niet." Roep ik. "Ik had er moeten zijn, je moeten helpen. In plaats daarvan waren messen je enige uitweg." Ze kijkt me bang aan, omdat ik schreeuwde. "Sorry." Zeg ik. Dan vraag ik wat er nou eigenlijk was gebeurd met Harry en Louis. Ze verteld het hele verhaal. Zelfs de bijnamen, de woorden die ze spraken en hoe ze keken. Ik voel mijn bloed koken.

Ik ren de kamer uit en schreeuw: "VERDOMME LOUIS EN HAROLD! WAAR ZIJN JULLIE KLOOTZAKKEN? JULLIE HEBBEN MIJN ZUSJE VERKRACHT!"