Evlenmiş, birisi benden büyük diğeri yeni doğmuş iki oğlu var. Özüm oymuş. Annem bunu bana, tesadüfen (!) kafede otururken karşılaşasıya dek söylemeyecekti anlaşılan. Babam birlikte yaşamayı teklif etti. Ne yaşandıysa yaşandı hissiyatıyla, "Ben zaten babamla birlikte yaşıyorum," dedim. Abi de annemi uzun süredir görmemenin vermiş olduğu heyec- Heyecanlı olması gerekiyordu. Bana ters bir şekilde baktı. Annemi ondan çalmışım gibi. Sanki babam da beni özlemişti de, abi daha fazla konuşursam boğazımı tabağının yanındaki pasta bıçağıyla doğrayıverecekti. Annem yeni tanıdığım bu şahsa şans vermem gerektiğini anlatan kısa bir konuşmaya geçiyordu, tahmin edebileceğim gibi. "Daha çok sevmem. Hatta hiç sevmem." Veda edercesine ama ne diyeceğini bildiğim için şaşırmadan baktı. "Hadi gidiyoruz," diyerek Giseul'un elinden tutup kalkarken ben de ayaklandım. O da yanıma iyice yaklaşıp bana sarıldı.
17 yaşında olmamalıydım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
///
Bay No: Eurille'in babası. No Nam Shik: Eurille'in anne-baba bir abisi. Giseul: Anneleri bir en küçük kız kardeş.
