Marrying My Anonymous Groom [ Book 1 ]

Chapter 27 I hope this tears will stop running someday

“anong ginagawa mo dito?” habang nag pupunas ng luha.

“sinundan kita. Di ka manlang nagpaalam sa akin. Ilang araw mo na ako i

niiwasan. ” Gian. noooo. Di niya dapat malaman kung bakit ako andito.

“bakit naman ako magpapaalam sayo? Ano ba kita? Kaibigan lang naman tayo di ba. Sige una na ko” paano ako makakapag move on kung andito siya.

“teka lang naman baby ko!” takte. Baby ko daw. Amplastic talaga -____-

“Stop calling me baby Gian. Aish” naglakad ako palayo. Hinatak niya ako. “What? Why don’t you just evaporate?” nakakaasar. Pinipigilan ko yung sarili ko na yakapin siya.”Layuan mo na ko Gian please” hindi ko na napigilan yung sarili ko. Umiyak nako.

Nagulat ako ng niyakap niya ako.

O______O

“Felicity. Please don’t push me away. Please. Tell me. Ano ba nagawa ko? May kasalanan ba ako sayo” umiiyak nadin siya.

“G@go ka kasi. G@go!” I was punching his chest. “Ansakit sakit na dito” tituro ko dibdib ko. “Di ko na kaya”

“Andito lang ako. Hindi kita iiwan.” g@guhan lang? andito his face.

“hindi iiwan talaga? Matagal mo na akong iniwan Gian. Matagal na” Mukhang naguguluhan siya sa sinabi ko. “Kunwari ka pang walang alam. Alam mo naman pala na ikakasal ako hindi mo manlang sinabi sa akin. Amplastic mo!”

“hindi kita maintindihan”

“Hindi maintindihan? Alam mo bang tayo dapat yung ikakasal. Pero tinanggihan mo ko hahaha” nababaliw na ako. Umiiyak at tumatawag at the same time. “Alam ko naman na may mahal ka ng iba. Pero yung malaman ko na tinanggihan moko. Why don’t you inform me about this f*cing marriage. Di yung umaarte ka ng parang walang alam. Iba ka talaga Gian Iba ka.” Tumakbo nako palayo. Eksena na kami masyado dito.

Gian’s POV

Nalaman ko kay kuya na pumunta ngJapansi Felicity at nung Hapong Hilaw na yun. Hindi ko manlang alam na aalis pala siya.

Ilang araw na niya ako iniiwasan.

Scene 1

Andito ako sa ospital. Dinalaw ko siya. Hindi nako nag attend ng basketball practice para lang mapuntahan siya. Nagdala ako ng fruits at flowers sa kanya.

“Oh Gian. Ikaw pala -_____-“ ang cold niya sa akin.

“Musta ka na? Okay ka na ba?” hinawakan ko noo niya.

“Don’t touch me” tinapik niya kamay ko.

“May masakit ba sayo? Sabihin mo lang. “ sabi ko sa kanya.

“Will you stop bugging me!!!” pasigaw niya sa akin. Ngayon lang niya ako nasigawan. Nagulat ako. Pati siya nagulat din.

“hindi nako nag attend ng practice namin para Makita ka lang. Wag mo naman ako pagtabuyan” pakiusap ko sa kanya.

“The hell! E di dun ka na sa lecheng practice na yan. Get out” sinisigawan niya nanaman ako >____<. Pumasok yung Francis.

“Pare iwan mo muna si Felicity. Bawal siya ma stress” nag iinit ulo ko. Anong karapatan ng Francis na to na pagbawalan Makita si Felicity.