Asil Koleji

9.Bölüm

Herkese selam❤️ bunu neden attığımı size anlatmak istiyorum bu bölüm gerçekten kötü oldu okuyunca anlayacaksınız ama gerçekten ben bu işi bırakmak istemiyorum ve sonu ne olursa olsun kötü de olsa atmak istedim sizi seviyorum ❤️

O isim beynimde çalkalanıyordu birden hemen Arası yanına çekip kulağına

"Acil burdan gitmemiz gerek bak lütfen"

"Kızım sende ne kadar dengesizsin ya buraya tek geliyodun ya"

"Ya bak cidden gitmemiz gerek çok ciddiyim lütfen"dedim

"Tamama bekle"dedikten bi 10 dakika sonra

"Teyzecim herşey için çok teşekkür ederiz artık biz kalksak iyi olur he bide bu arada bi telefonunuzu kullanabilir miyiz"
Teyze şirin bi şekilde

"Tabi yavrum" dedi ve hemen Özgür'ü aradık ve Aras agzında bişeyler geveledi daha sonra telefonu kapadıktan sonra Aras bana dönüp

"Abin geliyomuş hadi çıkalım"

"Şuna abim deme diyorum"

"Niye abin değil mi?"

"Saçmalama ne abisi o maalesef ikizim"

"Oha"dedi şaşkınca

"Şaşıracak bişey göremiyorum"

"Ya sizin bu aranızdaki mesele ne?"

"Sana bi tavsiye Bay Öküz insanların hayatını seni ilgilendirmez"dedim ve yürümeye başladım Arasta arkamdan yürüdü tekrar arabanın yanına geldik içine oturduk uzun bi sessizliğin ardından

"Şşt"dedim umursamaz bi şekilde

"Ne"

"Bay zekalı Aras Bey Özgür nerden bilcek burda olduğumuzu"

"Bayan Derin Hanım sen beni ne sandın heralde tarif ettik"

"Peki Bay Özgür Bey ormanlık alanda nasıl tarif ettin yeşil ağaçların arkasında koyu ağaç var oralardayız diyemi"

"Bayan çok bilmiş Derin gelirken yolu biraz ezberledim"

Vay canına gerçektende haklıydı bu sefer bişey diyemedim çünkü gerçekten mantıklı bi açıklama yapmıştı yaklaşık 2-3 saatlık beklemenin ardından bi araba sesi duyduk yanımıza yaklaştı içinden Özgürle Elif indi koşarak Elif bana sarıldı bende ona nasılda özlemişim kız kardeşimi beni bi ara boğucaktı neredeyse birden öksürmeye başladım daha bırakmıyordu artık dayanamayıp Elif'i ittim birden öksürmeye başladım

"Lan kızım öldürmeyemi çalışıyosun beni"

"Tövbe de be gerizekalı sakın bidaha bensiz bi yere gitmiyosun tuvalete bile"

"İstersen abartma Elif"

"Ne Abartmamı kızım sen salak mısın?"

"Kızım bişey olmadı işte"
Ordan özgür yanıma yaklaştı masum bı şekilde

"Bi kere sarılabilir miyim"

"Hayır" dedim soğuk kanlı bi şekilde ama sarılmak için can atıyordum kardeşimin o kokusunu duymak için kanımdan olan çocukluğuma sarılmak istiyordum ama sarılmadım hemen bi arabaya binip gittik arabada uzun bir sessizlik vardı,önde Aras ve Özgür arkada benle Elif yol baya uzundu

                    -----------
Evin kapısının önüne gelmiştik tam inicekken birden başım döndü birisine tutundum kucağına almıştı kimin aldığına baktım Arastı

"Tamam iyiyim gerek yok indir lütfen"

"Peki"diyip kucağından indirdi
Evin kapısına geldiğimizde hepimiz içeri girdik oturduk hava almak terasa geçtim yanıma Özgür geldi