Asil Koleji

Okul..🤭

Etkileşimin düşmesi beni üzdü ama bir yandan da daha da hırslandım..
Olaylar gittikçe karışacak..

~~~~~~~~
Ne diyeceğimi bilmiyordum ikiside bana bakıyordu.Özellikle Elif'in gözümün içine bakması..
Çok istiyordu çok istiyordum ama orda vardı işte ya bırakamadıklarım diye içimden geçirken Elif sessizliği bozdu
'Derin ne diyorsun?'
Saçlarımı geriye atıp ellerimi dizimin üstüne koydum ve
'Özür dilerim Elif'im gelemem.'
'Neden'
'Elif biliyorsun.'
Özgür hemen araya girip
'Derin bir an olsun kinini öfkeni kenara bırak lütfen.'
'Kinimi öfkemi kenara bırakacağım öyle mi?'
Özgür kafasını salladı 'evet' dercesine
'Kinimi öfkemi bir kenera bıraksam ne değişecek söylesene bana'
'Daha mutlu olabiliriz Derin'
Cümlesinden sonra güldüm
'Mutlu olmak mı?'
'Evet sadece mutlu olmak'
'Özgür biz artık mutlu olamayız biz artık aile olamayız annemden sonra hiç bir şey eskisi gibi olamaz neden bunu kabul etmekte zorlanıyorsun?' dedim bağırarak gerçekten de öyleydi,biz annemden sonra aile olmayı unutmuştuk unutmasak bile olamazdık ki.
Özgür ellerini dizlerine sürterek ayağa kalktı
'Daha fazla rahatsızlık vermeyeyim gitsem iyi olacak ama şunu bil Derin ne zaman istersen ne zaman istersen gelebilirsin.' Dedi mahçup bakar bir şekilde ve kapıya doğru yöneldi.
Elif onu geçirmek için arkasından gitti ve ben de oturduğum koltukta ters dönüp yattım.
İçim de huzursuzluk vardı beni boğan bir şey
'Neden bunları yaşıyordum neden ayakta kalmaya inat etmişken her defasında düşüyordum.' bunları düşünürken gözlerim dolmuştu ama güçlü Derin yine ağlayamazdı neden?
Çünkü güçlü Derindi ağlayamazdı Derin'in duygularını doya doya yansıtması yasaktı yorgundum çok yorgun.
Bunları hala düşünmeye devam ederken Elif geldi birden bağırarak
'Neden böyle yapıyorsun Derin?'
Kendimi düzeltip ayağa kalktım
'Ne yapıyorum?'
'Özgür'e neden böyle davranıyorsun?'
'Elif belli değil mi?'
'Onu bu kadar üzmeye hakkın yok Derin sırf inadın için onu bunu kadar üzmeye hakkın yok.'
Saçlarımı elimle diğer tarafa attım ve gülerek cevap verdim.
'Hakkım yok öyle mi? Benim annemi öldürmeye hakları var mıydı Elif? Sessiz kalma Elif söyle benim annemi öldürmeye hakları var mıydı?'
Elif sessiz kalmaya devam etti.
'Ben de öyle düşünmüştüm.'
dedim ve üstüme hırka alıp evden çıktım.
Her zaman ki gibi nereye gideceğimi bilmiyordum üstelik hava esiyordu.
Sahile doğru yürümeye başladım.
Sahile geldiğimde deniz kıyısına kumsala doğru oturdum.
Elif'in tek dostumun tek ailemin bana bunu yapması beni darma duman etmişti bunları hak etmemiştim ya da ben öyle düşünüyordum eğer Elif giderse ben naparım diye düşünmeye başladım olmazdı onsuz olmazdı, annemi kaybettim Elif'i de kaybedemezdim ama kalbim bir o kadar da kırıktı derin bir iç çektim ve sesli bir şekilde 'napıcağım ben ya' dedim sesim titreyerek bunları düşünürken cebimden telefonumu çıkardım saat 01:30'u gösteriyordu bu kadar olmuş muydu ya şaşırmıştım peki ya şimdi ne olucaktı eve gidemezdim şimdi, ama ufaktan da bir uykum gelmedi desem yalan olurdu eh haliyle biraz acıkmıştım da yanıma telefonumdan başka hiç bir şey almamıştım cüzdanım da yanımda değil sinir katsayım gittikçe yükseliyordu  çok iyi ya gerçekten dedim elimi kumlara vurup.
Üstümde en azından bir hırka vardı bu şekilde kendimi avutmaya çalışıyordum.
Kumsala doğru uzandım kolumu kafamın altına aldım ve hemen uyudum.

~~~~~~~~
Aras'tan

Ne oluyordu bana sabahlara kadar eve girmeyen Aras Kaya bırak evden çıkmayı odasından çıkmıyordu.
Uyuyamıyordum yatamıyordum her yer bana çok dar ama bi o kadar da güzel geliyordu aklımda olan kişi kalbimde miydi acaba?
Ya da kalbinde miydim?
Bu düşüncelere beynimi yerken başka şeylerle uğraşmam gerektiğini anladım yoksa kafayı yiyecektim.
Korkuyordum olanlardan olacaklardan telefonumu elime alıp instagram'a kendi sayfama girdim ve beraber fotograflarımız olan kardeşime baktım ekranı yaklaştırıp onunla konuşmak istedim sadece
'Korkuyorum kelebek korkuyorum nazlı'diyebildim
Gülümsediği fotoğraftan bana bakıyordu sanki gerçekten burdaymış gibi.
Gülerek 'bakma bana öyle neler olduğunu biliyorsun neler hissettiğimi benden daha iyi biliyorsun hatta, keşke burada olsaydın keşke yanıma gelip bana çıkış yolu gösterseydin senden sonra ilk defa böyle bir şey oldu abisinin güzeli ilk defa kalbim atmaya başladı.'
dedim ben de gülerek ve ekranı kapattım kendimi nereye atacağımı gerçekten bilmiyordum acaba napıyordu şu an aklına geliyor muydum?
Kendimi toparlayıp 'saçmalama be oğlum ne aklına gelmesi ne kendi kendine triplere giriyorsun'dedim ve kendimi uykuya dalmak için çok zorladım.