Rüya Bekçisi

10. Bölüm "Rüya Bekçisi"

Yazarın notu: Çok sevgili okurlarım, her birinize çok teşekkür ediyorum ve bu bölümü hepinize ithaf etmek istiyorum. Yazarken çok eğlendiğim bir bölüm oldu. Bu bölümde sorularınıza yavaş yavaş cevap bulmaya başlayacak ve Felix hakkında pek çok şey öğreneceksiniz.

Şu anda final sınavlarımın olduğu haftada bulunduğumdan yeni bölümün ne zaman geleceği hakkında hiçbir şey söyleyemeyeceğim. Fakat maalesef uzun bir süre alabilir :(

Umarım bölümü beğenirsiniz. Dopdolu yorumlarınızı bekliyorum, benim için ifade ettikleri anlamı tahmin edemezsiniz. Teşekkürler, iyi okumalar.

10. Bölüm, "Rüya Bekçisi"

Asteria “Merhaba Emily,” dedi neşeli bir sesle. Ardından sarılmak için Emily’ye doğru bir hamle yaptı fakat Emily geri çekilerek onu engelledi. “Burada ne arıyorsun?”diye sordu Emily soğuk bir tavırla.

“Yukarıdan seni ve Felix’i izliyordum.” dedi Asteria gülümseyerek. “Felix’i göremedim, o yüzden aslında sadece seni izliyordum. Sonra seni burada çalıştırdıklarını fark ettim. Kimse benim Rüyalar’ıma böyle bir şey yaptıramayacağı için hemen gelip seni bırakmalarını istedim.”

“Senin bizi izlemekten başka işin yok mu?” diye sordu Emily sert bir şekilde. Asteria’nın afallamış ifadesine rağmen devam etti, “Kendine yeni hobiler edinmelisin, bu oldukça ürkütücü.”

“Aslında benim işim bu,” dedi Asteria güzel yüzünde üzgün bir ifadeyle. “sizleri izlemek ve iyi olduğunuzdan emin olmak.”

“Öyle mi? Dün bana öyleymiş gibi gelmedi.” dedi Emily. Ardından Asteria’nın cevap vermesine fırsat vermeden “Her neyse!” dedi ve Asteria’nın yanından geçip ilerlemek için davrandı. Asteria ise çabucak onu kolundan kavrayıp durdurdu.

“Emily, olanlar için zaten özür diledim.” dedi Asteria ve derin bir iç geçirdikten sonra devam etti, “Beni hâlâ affetmediysen de tekrar özür diliyorum. Yaptığım şey aptalcaydı, ama o an için bunu düşünemedim. Sizi kıracak bir şey yapmayı hiç istemezdim.”

“Beni kırmak düşüneceğin son şey olmalı.” dedi Emily ve sesini alçaltarak devam etti, “Sen Felix’e ne yaptığının farkında mısın?”

“Onunla alay etmelerine engel olmalıydım, biliyorum.” dedi Asteria pişmanlıkla.

“Sadece bu değil. Bu yaptıkların benden çok onu incitti.” dedi Emily ve kolunu sert bir şekilde çekerek Asteria’dan kurtardı.

“Ne demek istiyorsun?” diye sordu Asteria, yüzünde anlamlandıramayan bir ifade belirmişti. Emily ona bir iki saniye bakıp başını inanamayan bir tavırla iki yana doğru salladı. Asteria Felix’in ona karşı bir şeyler hissettiğini anlamayacak kadar aptal olamazdı, öyle değil mi? Emily hiçbir şey söylemeden hızla ilerlemeye başladı.

“Emily, bekle!” diye seslendi Asteria arkasından koştururken. “Lütfen konuşalım! Söz veriyorum bir daha sizi rahatsız etmeyeceğim.”

Emily yürümeyi kesti. Asteria’nın bir daha onları rahatsız etmeyeceği düşüncesi bir anda keyfini yerine getirmişti. Arkasını dönüp Asteria’yı göz ucuyla bir süre süzdükten sonra “Peki, konuşalım.” dedi.

Asteria’nın yüzü kusursuz dişlerini ortaya çıkaran bir gülümsemeyle aydınlandı ve Asteria neredeyse sekerek Emily’nin yanına geldi.

“Sıkı tutun.” dedi Asteria.

“Hı?” dedi Emily de. Birkaç saniye içerisinde Asteria Emily’nin kolundan kavramış ve her ikisi de kaşla göz arasında kendilerini bir bankta oturuyor olarak bulmuşlardı. Emily bir kavanozun içerisine sıkıştırılıp tekrar çıkarılmış gibi hissetmişti. Bir yandan nefesini düzenlemeye çalışırken bir yandan da dehşetle “Bu da neydi?” diye sordu yanında oturmakta olan Asteria’ya. Asteria kıkırdayarak “Yıldız ekspresi,” dedi. “hoşuna gitmedi mi?”