i'm a brat

❤️ 19 - annie

Hellooooo! Hahahaha! It's a happy day! Please vote and comment!

------------------

LANCE'S POV

Magakaharap na kaming dalawa natin ni debbie, ang lakas talaga ng tibok ng puso ko sakaniya.

Hanggang ngayon, naapektuhan niya pa rin ako ng ganito.

It's been two years, two long, hurtful, emotional years. It was my darkest years.

Ako ang dahilan kaya siya naging ganon. Maganda pa rin siya ngayon, hindi, sobrang ganda na niya ngayon, tumangkad din siya ng konti, naging mas slim pa yung katawan niya.

It makes me want to touch her body again. It makes me want to kiss her. I want to hug her. But it's all my fault that i can't do that anymore, again.

"Miss me?" She coldly said to me, oh god. How i miss her voice.

"Maybe?" Wala pa rin akong emosyon sakaniya. Umalis na rin si mags, pinaalis ko na siya, halata namang nagaalala yun e.

"Oo nga naman, bakit mo nga ba ako mamimiss?" Nagiging sarcastic na naman siya. "E ikaw nga tong nakipag break di ba?" She bitterly said, kung nasaktan siya, doble yung nararamdaman kong sakit, kasi iniwan ko siya.

I'm a playboy, kaya ko siya nasaktan.

"Wala ka na bang ibang sasabihin?" Nakapoker face pa rin ako sakaniya, gusto ko ng umalis dito, ayokong makita nuya akong nasasaktan. Dahil wala naman siyang pakialam dun.

"May gusto lang akong malaman, gusto kong malaman kung anong dahilan mo at nakipagbreak ka saakin noon?" Ramdam ko yung pinagdaraanan niya ngayon, yung sakit.

Bakit kailangan niya pang malaman yun, tangina, masasaktan lang siya. Gusto niya bang nasasaktan siya!?

Puta! Kasi ako ayokong nakikitang nasasaktan siya!

"Once a playboy always a playboy, di kita kayang seryosohin, nagkamali ako dun, ikaw ang pinakamatagal kong naging girlfriend for, what? 5 months? I dunno, natauhan na lang ako na hindi ko kayang maging stick to one sa isang babae" matapos kong sabihin yun umalis na ako kaagad.

Siya ang kaunaunahan kong nakasama sa kama, dahil dati hindi naman ako nakikipagsex, girlfriend girlfriend lang. Pero alam kong parehas naming ginusto yung nangyare.

Our first. Dahil pagkatapos nun iniwan ko na rin siya agad, siguro mga 1 week after nun.

"I got pregnant." Napahinto ako sa paglalakad ko nung narinig ko yun.

Nabuntis ko siya? Talaga? Hindi ko alam.

"You heard it right. Nabuntis ako noon, kaya ako umalus ng pilipinas, kaya nga hindi ko pa natapos yung second year ko nun sa school di ba? Kasi umalis na kami, hindi ko na pinaalam sayo, dahil wala naman akong maaasahan sayo. Tsaka it's my decision, para hindi na ipaalam sayo."

"Kukunin ko na sayo ang bata" di ko alam kung bakit yun yung lumabas sa bibig ko, ang ibig sabihin ko dun sa sinabj ko gusto kong makita ang bata. Nagulat siya sa sinabi ko. Pero bumalik din sa normal ang mga mata niya.

"Wala kang dapat kunin saakin" walang emosyon ang mukha niya. Bakit? Ang gulo niya? Akala ko ba anak ko yun?

"Bakit? May karapatan ako" madiin kkng sabi sakaniya, pero napangisi na lang siya, jinojoke time ba ako nito? Seryoso to.

"Patay na siya, namatay siya dahil nakunan ako, hindi alam ng teammates ko na buntis ako, i played volleyball at that time, and the ball hit my belly, sinabihan na ako ng doctor na mahina ang kapit ng bata, pero i decided to play"

Hinayaan niyang mamatay yung anak ko, anak naming dalawa? Ganun ba kalaki ang galit niya saakin? Bata yun?

"Hindi ko ginusto yung nangyare, nalaman ng teammates ko na buntis ako, pero nanahimik na lang sila, at naipagpatuloy ko pa rin ang paglalaro ko, eto ang address ng libingan niya, annie ang pinangalan ko sakaniya, puntahan mo siya kung gusto mo, wag kang magalala, hindi ako narito para paghigantihan ka, mananahimik lang ako" pagkabigay niya saakin nung papel at kinuha ko yun, umalis na rin siya.

Sobrang naspeechless ako sakaniya, di ko alam kung anong sasabihin ko, masyado akong nagulantang sa mga revelations niya. Annie, yung anak namin, babae pala.

Umalis ako sa school at pumunta ako sa st. peter's memorial park, dun kasi nakalibing yung anak ko. Anak naming dalawa.

Binilhan ko siya ng bulaklak na sunflowers at inilagay ko yun sa lapida niya, nagdasal muna ako para sakaniya.

"Annie, anak. Sorry, sana wala ka dito, kung hindi ko hiniwalayan yung mommy mo" naiiyak na ako sa puntod niya, ok lang na maiyak ako sakaniya, anak ko naman siya e.

"Alam mo ba, sobrang mahal na mahal ko ang mommy mo, sobra sobra, pero dahil sa katangahan ko hiniwalayan ko siya, napakapoging playboy kasi ng daddy mo e" umiiyak na ako hindi ko lang talaga mapigilan.

"Naiintindiham ko naman kung hindi ipinaalam saakin ng mommy mo na buntis siya noon e, kanino ka kaya nagmana ng kagandahan, saakin o sa mommy mo? Or both? Baka nga ikaw na ang pinaka magandang nilalang ngayon, kung buhay ka pa, pero magandang angel ka na ngayon" umiyak lang ako ng umiyak sa puntod niya.

-------------------

End of ❤️ 19 - annie

Short update ba siya? Sorry kung ganon. Hehehehe. Wawa ka naman papa lance! Huhuhu!

Vote and comment! Please!