The Portrait [On Going]

Kabanata 2

Is this really Logan Hedalgo? Hindi ko pa nakikita ang mukha niya, ang babae lang na iniibig na ipininta niya noon ang nakita ko, impossible naman na makikita ko ang lalaking yan sa personal.

Binalik ko ang libro sa nilagyan nito at lumabas sa Library.

"I need to rest." Usal ko sa sarili ko. Kahit na may sunod pa akong subject hindi ako papasok. I'm so tired. Really really tired.

Naglalakad ako papunta sa Parking lot, nang may humarang sa harapan ko. Diana na naman?! How i hate this woman.

"Hello babe." She said, a flirtly smile appeared on her fuck*ng slut face. Yeah, she's a slut, everyone knows that.

"Don't block my way." I threatened

"Ohh. No man." She said flirtly again. God! She's so disgusting.

"You're disgusting, you know that? And don't block my way again, before i rip your bones." I paused and sigh. "I don't like you, and everyone dislikes you, you should know that." As i said that, tinulak ko siya para makadaan ako, and left her dumbfounded.

Am i rude? Actually, i'm a ruthless person since birth, and everyone knows that.

I turn the engine on when i step into my car, i want to lay on my bed right now. Gusto kong humiga sa kama kong malambot, at kung ipipikit ko na ang mga mata ko para matulog and the nightmare would visit me again and again and again, that nightmare i want to vanish but it won't works.

Nagmaneho lang ako nang nagmaneho hanggang sa makaabot na ako sa mansyon ko, yes it's my mansion, my grandfather bought this for me. It designed all antiques, mula sa dingding hanggang sa kagamitan, hindi ko alam kung ano ang pumasok sa utak ni Lolo kung bakit lahat nang gamit dito sa loob sa mansyon puro antique. But i love it, very.

If my Grandfather is still here, he loves it. Magustuhan niya ang ginagawa ko ngayon sa mansion, ang pagmamahal ko sa mga gamit na binili niya sa'kin. Habang ginagawa pa lang tong mansyon, i remember the day when he said that the mansion he built is for me.

Akala ko noon nung pinakita niya sa akin ang mansion na ginagawa pa lang ng mga trabahador, ay sa kanya. Akala ko sa kanya yun dahil wala naman siyang bahay o mansyon dito sa Pilipinas dahil doon siya nakatira sa Espanya, he lives and died there in 51 years.

At nang matapos ang Mansyon na pinagawa niya, laking gulat ko nang pina-impake lahat nang mga gamit ko sa bahay na inuukupa ko dahil noong araw na yun ayokong makasama ang ama ko. Pina-impake lang ang mga kakailanganin ko, and once i did it, he opened the huge door and it welcomed me the Antique things. Sinabi niya sa'kin na ako na daw ang magmamay-ari sa mansion at kulang na lang daw ang perma ko para maakin na talaga, sa una hindi ko tinanggap dahil sobra-sobra na ang ibinibigay ni Grandfather sa'kin pero pinilit niya ako kaya napilitan din akong maging akin ito.

I headed through my room and lay on the bed, it's still 3:35 kaya may oras pa ako makatulog dahil mamaya pa naman ako pupunta sa Underground para sa pagdisbaned ng grupo namin.

I closed my eyes and rest.

"Mahal rin kita, Logan Hedalgo. At hindi ako magsasawa na mamahalin kita hanggang sa kamatayan ko."

"Salamat, salamat Victoria, ito'y isang pinakamasayang  araw sa buong buhay ko."