Prologue
Nagising ako dahil sa pagkulo ng aking tiyan, bumangon agad ako at sinapo ang aking tiyan, mukhang nalipasan ata ako ng gutom kaya ako nagkakaganito.
Napatingin ako sa paligid ko, ang kulay asul na langit ang nagsasabing umaga na kasabay ang himo ng mga nag aawitang ibon. Sandali nga! bakit ako nasa gubat? Hala! Agad akong tumayo at saka pinagpag aking aking saya' dahil sa mga kumapit na dumi doon.
Tinahak ko ang isang daan palabas ng gubat ngunit iba ito sa aking inaasahang madadatnan. Mausok dahil sa mga kakaibang karwahe na mabibilis ang tulin nito, ang mga gusali ay matayog at matataas. Nasaan ako? Iyon ang tanging nasa isipan ko.
"DOC RAVI!" sigaw ng isang nurse.
"Doc, wala po kasing available surgeon doctor ngayon, si Doc. Matthew po kasi nasa operating room sa ngayon, yung ibang doctors naman po naka assigned sa medical team, yung iba on leav-"
"I'm on leave too" sabat ko, she looks at me with disbelief. They call me heartless doctor for some reason, and I don't care anyway.
"Try to call another doctors, I have tons of things to do" saad ko bago siya talikuran, I'm not wearing my coat or anything so basically I'm not on duty, I'm just here to get my paper works.
"Doc Ravi! Parang awa mo na! yung anak ko!" tumigil ako sa paglalakad at saka tiningnan ang isang matandang babae, maybe on 50's
"Yung anak ko Doc! Parang awa mo na!" Kiniskis niya ang kaniyang palad, umiiyak at nagmamakaawa. It suddenly reminds me of my when she's begging for my dad to comeback, to keep our family as one, but sadly my mom doesn't like me either. Anak kasi ako sa labas.
"Look for another Doctor, or you may wait for Dr. Matthew until he's done" saad ko. Nalipat ang aking paningin sa dalawang multo na nasa likuran niya. A ghost old man probably the husband of this old woman and another young woman who's wearing an old filipino's cultural dress.
Tumalikod ako para hindi mahalata ng dalawang multo na iyon na nakikita ko sila, when they saw me looking at them it will be the hint for them that I can see a ghost. Nag patuloy ako sa paglalakad at iniwasan sila.
"Walang kang pusong Tao! Isang kang mangagamot kaya't responsable mo ang pagalingin ang taong may sakit! Ano pa't naging doctor ka!" Sigaw ng multong babae.
"Sera! H'wag mong kakalimutan na nandito tayo sa ipinagbabawal na paraan! Hindi natin maaring saktang ang mga tao!"
"Ngunit papaano ang anak mo kung hindi siya matatauhan?!" Hindi ko na narinig ang hinanaing ng babaeng 'yon ng makaliko na ako sa kabilang facility papunta sa aking opisina.
Instead of making a durable consent form of power of attorney for health care and other stuff, I ended up lying on my couch, ipinikit ko ang mata ko para iwasan ang mga munting alala sa utak na to. Hindi pa ako lubusan nakakapikit ay naramdaman kong may enerhiyang pumasok sa aking opisina.
Nanatiling akong nakapikit ng bigla niyang patumbahin ang lahat ng paperswork ko.
"F*ck!"
"H'wag ka ng mag panggap na hindi mo ako nakikita! Sinabi na sakin ng ibang multong ligaw na nakikita mo sila kaya nakikita mo din ako hindi ba?!" Matalim ko siyang tiningnan.
"What the f*ck you think you doing?!"
"H'wag mo ko ako ini-ingles! Nagpapahinga ka diyan samantalang nasa bingit ng kamatayan na yung bata hindi mo pa din tinutulungan!" sigaw niya
"It's none of your business woman! Get out of my sight bago ka mawala dito ng hindi nakakarating sa langit!" naitikom niya ang kaniyang bibig dahil sa sinabi ko, kasabay non ang pagpasok ng kasama niyang multo.
"Hayaan mo na hija, halika na, malapit na rin naman matapos si Dr. Matthew"
"Hahayaan? Hinahayaan kasi siyang ganyan kaya ganyan ang ugali niya!" sigaw uli ng babaeng multo bago lumabas ng opisina na hindi binubuksan ang aking pinto.
"Pag pasensiyahan mo na ang siya, wala lang siyang alam sa kaniyang paligid kaya nagawa niya iyon" Anas ng matandang lalaki bago lumbas ng aking opisina.
--------
A/N; This is a work of fiction, Names, Characters, Business, Place, Events, Incidents, are either product of the author's imaginations. Do not distribute, publish, transmit, modify, display or create derivative from the contents of the story in any way. please obtain permission.
Thank you.
