Şafağın Anısı

36.Bölüm ❄ Tuhaf Not

Alina omuz silkti. "Hadi, yapalım şunu."

"Şimdi ben sana vurmaya çalışacağım, sen de kaçınacaksın. Eğileceksin ve benim yumruğum havaya gitmiş olacak. Anladın mı?"

"Evet."

Kyron yumruğunu yavaşça ona doğru uzattı. Alina ise hızla eğildi.

"Bu muydu yani?"

"Evet. Basit, değil mi? Ama ansızın yüzüne çarpılmak için hazırlanan bir yumruk varsa bunu fark etmen başlarda zaman alır. Bu yüzden daha çok pratik yapmalıyız."

Alina tam bir şey diyeceği sırada, camdan gelen tak tak sesi onun bir şey demesini engelledi ve sesini kesti. Başını hızla cama doğru çevirdi. Ardından Kyron ile bakıştılar. Bu saatte camlarına tıklatılan şey ne olabilirdi ki?

Kyron önden gitti ve perdeyi araladı. Cama aralıksız bir biçimde vuran şey bir kuzgundu. Kara kuzgunun kara bakışları, gecenin lacivertinde parlıyordu. Ayağında bir not vardı. Kyron başını çevirip Alina'ya baktı. Aralarında garip bir sessizlik hâkimdi. Alina bir şeye müdahale etmeden, yalnızca olacakları seyrediyordu.

Kyron camı açtı ve kuzgunun uçmasına izin vermeden, çevik bir hareketle kuzgunu yakaladı. Alina da onun yanına gitti. Kyron, kuzgunu sıkıca tuttu, ayağına bağlanmış olan notu almak için bağlanmış ipi çözdü. Ardından kuzgunu, açık pencereden dışarıya saldığında kuzgun, kanatlarını çırparak gökyüzüne karıştı.

"Bu da ne?" diye sordu Alina, küçük bir parşömene yazılmış nota bakmaya çalışırken.

Kyron sesini çıkarmadan katlanmış olan kâğıdı açtı. İkisi beraber okumaya başladılar.

"Diğer varlığını da kaybetmeye hazır mısın?"

Kâğıtta bundan başka hiçbir şey yazmıyordu.

Asıl korkutucu olan şey buydu ya zaten.

"Bu nasıl bir not?" diye sordu Alina anlamazlık ile. Not, tehditkâr bir dille yazılmıştı. "Bu bana mı gelmiş yoksa sana mı?"

Kyron endişeli gözlerini yazıya sabitlemişti. Ondan başka bir yere bakmıyordu. Nefes alış verişleri hızlanmıştı. "Bana."

"Evet, tahmin etmesi zor değil." Alina, notu Kyron'un elinden aldı. "Bu kimden ve niçin gelmiş olabilir?"

Kyron sertçe yutkunduğunda, boğazı hareketlendi. Tuhaf bir hali vardı. "Bilmiyorum."

"Korkmuş gibi görünüyorsun."

Kyron artık bıkmışçasına başını iki yana salladı. "Düşmanlarım bitmek bilmiyor. Acaba bu sefer neyin peşindeler..."

"Düşmanların? Sadece baban değil miydi?"

"Tahmin edemeyeceğin kadar çok düşmanım var. Kurtlar güçlü ve başarılı varlıklardır. Güçlü ve başarılı varlıkların ardında her zaman onları yıkmak isteyen birileri vardır."

Alina başını salladı. "Doğru. Peki ya notu kimin yolladığına dair bir fikrin var mı?"

"El yazısını birine benzetemedim. Diğer varlığını da kaybetmeye hazır mısın? Diğer varlığım? Diğer varlığımı bulup onu korumalıyım," dedi ve dalga geçercesine güldü. Her ne kadar gülse de endişelendiğini Alina anlayabiliyordu.

"Endişelenme," dedi Alina güven verici bir bakış yollarken. "Üstesinden gelebiliriz."

Kyron şaşırmış gibi görünüyordu. Bakışlarını kaçırıp tek kaşını kaldırdı. "Geleceğiz. Muhtemelen beni korkutmak isteyen bir ahmağın tekidir. Umarım kendimi kandırmıyorumdur."