Gusto naman ni Dad nai-take over ko ang buong kompanya namin in the future bilang panganay na anak niya. Pero ayoko dahil hindi ako ang panganay sabi ko dahil ang kakambal ko lang ang magmamana at magtatake over lahat niyan. Ako? hindi ako karapat dapat diyan because I knew that someday mahahanap ko siya. So I will follow what my heart really wants and that is to become an Engineer.

Dad was very angry about my decision. Sinabi niyang patay na ang twin sister ko at dapat ako na kailangang magmana ng lahat. Nagalit ako sa sinabi niya. Pero di nagtagal pinabayaan niya na ako sa gusto ko. Basta ako daw bahala sa disiplina ng school. Tss. Who cares? Mas gusto kong ako ang nagsisimula ng away. Pero I won't allow na may magsumbong sakanyang may sarili akong gang dahil kung ganun man ay lagot saakin ang sino mang magsabi.

...............

...............

Hindi ko namalayang medyo madilim na pala ang paligid kaya napatigil ako sa harap ng isang coffee shop pero mukhang magsasara na din.

I am staring inside nang may nakita akong pamilyar na mukhang lumabas sa shop.

It's her. The stupid girl whom I fought in the canteen. It also bothers me because she has this green eyes too. Naalala ko rin noong iniligtas ko lang naman siya sa isang masakit na sampal. If I didn't do that, the bitch will definitely slap her hard and that would live a mark on her face. That girl is so innocent. I don't know why, but somehow, I am comfortable with her presence.

Nagulat naman ako nang magsimula na akong maglakad at sundan siya. Ewan ko kung bakit. May nagsasabing sundan ko raw siya.

Ang dilim na rito. Saan ba siya pupunta? Pero sa di inaasahan ang bilis niyang maglakad kaya nawala na siya sa paningin ko.

"SHIT! Asan na ba iyon?" inis na sabi ko. Bigla naman akong nakarinig ng sigaw malapit lang dito.

"Wahhh!" rinig ko kaya napatakbo ako sa kinaroroonan nun. Nadatnan kong naka-upo ito sa sahig at may lalaking lumapit sakanya. What the!? Sino naman iyang ulupong na yan?

"Miss tatanungin ko lang sana kung gusto mong maghappy-happy kasama ako." He said that like crazy. Mukhang nakainom pa ata ito.

"Ha? Ayoko nga!" The girl shouted. What? Is she trying to make him angry? Nakita ko ang pagkuyom ng kamao niya para sana suntukin ito. Iyang ganyang kapayat niya magagawa niyang suntukin yan? Stupid talaga! Kaya mabilis akong lumapit dun at malakas na sinipa yung manyak dahilan para maibato siya sa may pader, then... BOOMTULOG!

Inis na tinignan ko naman yung stupid girl na mukhang gulat na gulat sa nasaksihan niya. Makes me wanna laugh at her face.

"Are you stupid or what? Alam mong gabi na may gana ka pang lumabas. At papaano mo naman lalabanan iyang mga ganyang tao, e ganyan ka kapayat? Engot ka bang babae ka?".... I said annoyingly. Tapos saka siya nakarecover. At ayun na naman yung mga mata niyang nakatitig saakin. Parang nagmamagnet yung mga mata namin sa isat-isa. Pero agad niya ring iniiwas ito. E bakit parang nainis pa siya?

"Wow! Thank you a? Thank you sa pang-iinsulto. Actually, kahit ganito po ako kapayat e kayang-kaya kong magbuhat ng isang kaban ng bigas. Meaning, kaya ko ring patulugin iyang manyak na yan. Hindi mo na lang sana inabala yang sarili mong patumbahin yan kung sasabihan mo lang din ako ng stupid at kung gaano ako kapayat, Mister." Inis na sabi niya habang nakataas ang isang kilay niya at nakakrus pa ang mga braso nito.

Inis na  tinignan ko naman siya. Mabilis na tumayo siya pero kaagad itong na-out balance kaya nilapitan ko siya't inalalayan. Mukhang nagulat pa ito.

Ewan ko kung bakit tunutulungan ko 'tong babaeng ito. Bigla na lang ako kumilos.

"Saan ka nakatira? Aalalayan kita." Maski ako ay gulat sa sinabi ko. Pati rin siya ay nabigla sa bigla kong pagpiprisintang alalayan siya. Yun ay dahil naaawa lang talaga siguro ako sakanya.

Heiress(Part One:COMPLETED) Where stories live. Discover now