"Eto na," he shut down his computer at parang bata na bumalik lahat ng energy ko. "Para kang tanga, umayos ka nga."
"Pakialam mo ba! Huwag mo 'kong tingnan kung naiirita ka. Panira ka talaga kahit kailan." Sabi ko sa kanya.
Sabay kaming lumabas ng office, sabi niya ay hintayin ko raw siya dahil kukuhanin niya lang ang kotse niya sa parking. Namangha ako nung makita ang kanyang kotse, isa itong kulay itim na BMW 8. Let me repeat, B-M-W.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Astig," puri ko. "hindi mo ba ako pagbubuksan ng pinto?"
"Chix ka ba?" Napairap ako sa ere at nagmartsa papunta sa shotgun seat. Si Raydin nga pala itong kaharap ko, ba't ba ako nag-expect na magiging gentleman itong lalaki na ito?
Naka-focus lang si Raydin sa pagmamaneho habang ako ay nakatingin lang sa mga nagtataasang gusali na nadadaanan namin. We're now both heading sa may KTV kung saan ginaganap ang birthday ni Rose.
Ilang minutes pa lang kami sa biyahe. "Raydin, stop!" Sigaw ko at malakas na pumreno si Raydin at muntik na akong mauntog sa harap.
"What?" He asked.
Masama ko siyang tiningnan at inayos ang nagulo. "Kung makapreno ka naman!" Inis kong sabi.
"Kung makasigaw ka naman kasi!" Inis niya ring ganti sa akin. Hindi na yata kami magkakasundo ni Raydin, lahat ng bagay ay pinagtatalunan naming dalawa.
Parehas kasi kaming matalino and we both have an ego na ayaw magpatalo so nauuwi kami parati sa bangayan. Well, sanay na ako at sanay na rin na ganoon talaga ang relasyon ko kay Raydin. Magkaibigan na magkaaway.
"Bibili lang akong cake sa red ribbon, diyan ka lang." Akmang bababa na ako ng kotse ngunit nagsalita pa si Raydin.
"Bakit kailangan mo pang bumili? Mas male-late tayo niyan." Kunot noo noyang sabi. Napakamainipin talaga kahit kailan.
"Alangan namang pumunta tayo doon ng walang dala. Nakakahiya." Sagot ko at bumaba na ng kotse at bumili ako ng cake, saglit lang naman akong bumili at chocolate cake ang pinili ko.
Pagkarating namin sa KTV ay naririnig na namin sa isang private room na kumakanta si kuya Kokoy. Magaling kumanta iyon at parati ko siyang naririnig sa office.
Dim light lang ang buong lugar at parang may party lights sa buong paligid, maririnig din ang hampas ni Jessa sa tambourine like she was enjoying the song.
There's a long table in the middle kung saan nakalagay ang mga pagkain at alcoholic drinks.
As we opened the door ay napatingin sa amin ang lahat. "Ayan na pala ang couple!" Sigaw ni kuya Kokoy na um-echo sa buong paligid.
