BİR DENİZ HİKAYESİ

Giriş

Daha küçük bir kız çocuğu iken babasını kaybetmişti.Bir tarafı hep eksikti..Bazen arkadaşlarını babalarıyla el ele görür içi parçalanırdı. Hep neden derdi.. neden gittin baba?

Asla cevabını bulamayacak sorular sorardı kendi kendine bi umut cevabını öğrenirdi belkide..

babalar kızlarının ilk aşkıdır derler ama o hiç o aşkı tadamamıştı ki. oysa küçük bir defteri o defterde de babasıyla yapmak istediği onlarca şey vardı.Okuma yazma öğrendiği ilk günden beri yazardı hep'bir gün o aşkı ben de hissedeceğim babam elbet çıkıp gelecek'  

Hiç bir zaman umutlarından vazgeçmezdi. O güçlü bir kızdı.Belki annesi hiç bir zaman babasının yokluğunu hissettirmemeye çalıştığından bu kadar güçlüydü yada güçlü olmak zorundaydı.Acaba en son kaç yaşında iken ağlamıştı? 5? hayır hayır 7..Bir gün rüyasında yine babasını görmüştü.Beni özlediğinde elini kalbine koy kızım demiş yanağına küçük bir buse kondurup kaybolmuştu.Babasını galiba son kez görüyordu rüyasında.çünkü artık her gece elini kalbine koyup uyurdu.O artık küçücük kalbindeydi yeniden nasıl rüyasına girebilirdi ki?O gün söz vermiş ve bir daha ağlamayacağım demişti. çünkü babası onun ağladığını hisseder ve üzülürdü. onun üzülmesine asla dayanamazdı.Artik 18 yaşına gelmiş genç bir kız olmuştu. Ama yinede o hep babasının küçük kızıydı.