3.BÖLÜM

660 34 0
                                    

Gözümü açtığımda bana bakan bir çift gözle karşı karşıyaydım.Masmavi gözler bana odaklanmıştı,gözümü yumup tekrardan açtıktan sonra kendime geldim.Bana bakan bu gözler Molly'e aitti.Benim biricik kardeşim Molly'e.Bana bakarak gülümsedi.Bende hemen kıvrıldığım koltukta toparlanıp birşeye ihtiyacının olup olmadığını kendinin nasıl olduğunu sormaya başladım.Elimden tuttu.Başımı kendisine doğru çevirdi.

-Nora ben iyiyim,gerçekten birşey istemiyorum yanımda kal bir yere gitme

Bana bakan masmavi gözlerine kilitlendim,kıvırcık sarı saçları dokuz yaşındaki bir kız onu tatlı bir  kız yapmasının ayrı nedeniydi.Onunla konuşunca insanın mutsuzluğu gidiyordu.İnsan kendisini rahat hissediyordu.Yanına oturdum,saçlarını okşamaya başladım,başını göğsüme koydu,kokusunu içime çektim ona bişey olmasına dayanamazdım.Kapıdan gelen "tak tak" sesiyle başımızı kapıya doğru çevirdik.

-Gelin.dedim.

Kapıda jack ile Lisa belirmişti.Lisa Molly'nin kendine geldiğini görünce hemen ona doğru yaklaştı ve sarıldı.Molly ise ona diğer ablam geldi diye sevinç çığlıklarıyla karşılık vermişti.Jack o sırada bana gözleriyle bir şey işaret ediyordu,ne dediğini anlamıyorum der gibi bir bakış attıktan sonra tekrardan aynı yere doğru bakış fırlattı.Komodinin üstünde mektup gibi duran bir kağıt parçası ilişti gözüme.Tekrardan jack'e baktım.Kimden olduğunu bilmiyordum.Ayağa kalktım kağıt parçasının yanına geldim üzerinde SEVGİLİ KIZLARIMA diye bir başlık vardı,hemen elime aldım kağıdı açtım.İçinde annemin bize yazdığı bir mektup vardı.Bu da ne demek oluyordu böyle bizi terk mi etti nereye gitti.Bu düşüncelerimi bir kenara koyarak mektubu okumaya başladım 

Sevgili Nora;

Sen bu mektubu okurken ben hayata gözlerimi kapamış olucam canım kızım.Dün dediklerinde her harfine kadar haklıydın.Bebeğim Molly'nin bu hale gelmesinin sebebi bendim.Sana kardeşini iyileştirmen için yeteri kadar ve de hayatını devam ettirebileceğin kadar para bıraktım.Mutlu bir hayat yaşamanız dileğiyle ANNEN...

Bu da ne demek oluyor böyle beni,babamın bizi küçük yaşta terk etmesine karşılık şimdi annem mi bizi terk etmişti.Ben ne yapabilirim ki hem bizim Molly'i iyileştirecek ve de hayatımızın geri kalanına devam ettirebilecek paramız vardı da benim mi haberim yoktu.Elim titriyordu.Gözlerime yaşlar dolmuştu,akmamaları için kendimi zor tutuyordum,mektubun sonunda neden annen kelimesini büyük harflerle yazmıştı bu kadın.Eğer annem olsaydı başımda dururdu.Ve de hayata gözlerimi yummuş olacağım derken ne demek istemişti.Yanımda jack ile Lisa duruyordu,beni koltuğa oturttular.O sırada Molly'nin ağlamasını duyunca kendime geldim."Anneeeeeeeee,anneciiik" diye ağlamaya başlamıştı televizyona bakarak, başımı televizyona doğru çevirdim.Annemin resmi vardı.Haber başlığı kendini boston köprüsünden atan kadın,intihar etti,nedeni hala bilinmiyor.Jack kalkıp televizyonu kapattı.Annemin cesedi nerdeydi.Neden hala bize ulaşamadılar.En yakın hastane burası neden buraya getirilmedi.Aniden ortadan kayboldu ve de kendini öldürdü.Şimdi ben ne yapacaktım ya para nerdeydi.

 (DEVAMI YARIN GELECEK :) :) )

PARİS'TE MUCİZEWhere stories live. Discover now