Esen rüzgarla hırkamı üstüme doğru çekip yüzüme doğru gelen yaprakların arasında yürüyordum,tek başıma sadece düşünüyordum insanlardan sıkılıp her zaman yaptığım gibi neden doğdum,doğduysam neden doğru düzgün bir yaşamım bir ailem yok,aile benim için karmakarışık bir durum ileride nasıl bir ailem olcak onu bile merak ediyorum arkamdan gelen bir sesle irkiliyorum "bekle"diyen bir ses arkamı dönüyorum bana doğru koşan jack'i görüyorum tekrardan "bekle" diyor.
-Bekliyorum işte hala neden bağırıyorsun.Dememle rüzgarın tekrar şiddetli esip hırkama kapanmamı sağlaması bir oldu.
-Sınıfta defterini unutmuşsun o kadar bağırdım duymadın aklın nerde kızım senin.
O an aklıma geldi sınıfta kafamı rahat dinleyemeyince çıkmıştım okuldan o an defter sıramın üstünde kalmıştı unuttum,sonraki ders boştu o yüzden geri dönmeyü unutmuyordum,kafam dalgın olunca unuttuğum aklıma geldi,hızla elinden defterimi almaya kalktım:
-Ver şunu bana.
-Bir dakika bir dakika neden sınıftan öylece çıkıp gittin kötü bişey mi oldu anlat öyle vericem.
-Kafam dalgındı oldu mu hadi ver.
-hayır neden dalgındı onuda anlat.
-Belirli bir nedeni yok kafamı dinlemek için çıkmıştım,biliyorsun bazen tek olmak hoşuma gidiyor,düşünmek,
-Tamam öle olsun al bakalım ama bir daha çıkarken bana da haber ver seni tek bırakmak hoşuma gitmiyor.
Jack küçüklüğümden beri en yakın arkadaşım,beraber gülüp beraber ağladığım insanlardan birisi hayatımda değer verdiklerimden biri;
-Biliyorsun kalabalık ortamları sevmiyorum,haber veririm bir dahakine söz
-Tamam al bakalım defterini
(Devamı gelecek...)
YOU ARE READING
PARİS'TE MUCİZE
RomanceUmarım Beğenirsiniz arkadaşlar :) yorum ve beğenilerinizi bekliyorum :) :)
