Stuck En Strings (On-Going)

CHAPTER 2

"Such an unffortunate woman."

Lumipas ang aking mag hapon na wala akong nasimulan na trabaho at naintindihan sa mga naganap na meeting nang aming departamento. I didn't even notice that my workmates started to bid their goodbyes towards me and leave one by one. Now I'm all alone inside our office and look like a workaholic addict.

Muli akong nag pakawala ng malalim na buntong hininga at inayos na lamang ang mga naka-kalat na gamit sa aking lamesa. Siguro ay kung itutulog ko na lamang ang mabigat kong problema, at maaaring bukas ay bigyan ako ng milagro ng---

*Ting!

Bumagsak ang aking mag kabilang balikat.

"Please credit card huwag ka munang makisabay." I pleaded and took my phone inside my trouser. Lumuwag naman kaagad ang aking dibdib nang makita na galing kay Astrid ang mensahe.

From: Astrid,

"Pst. Busy ka ba tonight? Tantanan mo muna ang pag babalanse at baka lamunin ka ng mga numero. Tara shot dito sa Katips, libre ko na kasi maganda ako."

Oh. I think I don't need to sleep anymore, a few shot of whiskey will do.

I immediately type my reply and fix my stuffs before heading outside the office.

To: Astrid,

"G.Otw."

-

"Good evening Ma'am,"

Hindi pa man ako tuluyang nakakapasok sa loob ay rinig na rinig ko na ang hiyawan ng madla at ang nakakabinging tugtugin na nag papasaya sa buong paligid. The flashy colorful lights mixed with cigarette and vape's smoke from the inside are lurking around the entrance.

There's no doubt that the wild night here in Katipunan has started.

It's been a while since I saw people being drowned in alcohol and getting wasted as they danced at the center. At nakinikinita ko na ring ang aking sarili sa mga tao na'yon.

"Good evening." I just took a glimpse at the two Bouncer beside the entrance before going inside and search Astrid's presence. Hindi naman ako nahirapang halughugin ito sa mga nag kukumpulang tao at agad na natanawan sa pinakamadilim at tagong parte ng counter.

And she already finished eight glasses of Tequila.

Tangina alak na din ata ang dumadaloy sa dugo nito ah.

"Woah, buti hindi nalulugi ang restobar mo, palagi kang gumaganap bilang customer eh." I commented as I finally reach the counter and snatched the glass of tequila on her hand, walang patid itong inubos.

Agad na gumuhit ang pait nito sa aking lalamunan at dumaloy sa bawat litid ng ugat na kumokonekta sa aking ulo.