His Forgotten Heart (A New Complete Story)

Chapter 1-You are a Stranger

Nasira ang kotse ni Diego kaya napilitan ang binata na sumakay ng bus pauwi at iwan sa talyer ni Manong Rosauro ang kaniyang Toyota Fortuner na limang taon na ring nagsisilbi sa kaniya. Pauwi na sana siya sa San Sebastian mula sa isang meeting ng mga pineapple plantation owners nang biglang namatay ang makina ng kaniyang sasakyan at ayaw ng magstart. Buti na lang at may kilala siyang shop sa lungsod na iyon at doon niya ito iniwan sa susunod pa kasi na lungsod ang San Sebastian. Alas 9 na ng gabi nang makasakay siya ng bus. Iilan na lang ang pasahero sa loob n bus na iyon at napuno siya upuan sa dulo nito.

"Shit!" Napamura si Diego na masubsob ang kaniyang mukha sa sandalan ng nakasunod na upuan ng bus dahil bigla itong huminto at umalingawngaw ang isang putok ng baril. Bago pa man niya nalinaw kung anong nangyayari ay nasa loob na ang dalawang armadong lalaki na naka-bonnet at hinablot ang babaeng takot na takot sa kanang hanay ng upuan.

"Hold-up to! Ilabas niyo ang mga pera at alahas ninyo kung hindi puputok ang bungo niyo isa-isa at sisimulan ko sa babaeng ito" malakas na wika ng armadong lalaki habang tinutukan ng baril ang babaeng nakakulong sa malabakal na mga bisig nito.

"Goyo, isa-isahin mo ang mga pasahero. Kung magmamatigas, barilin mo na agad."utos nito sa kasama. Tumalima naman ang tinawag na Goyo at hinalughog ang mga damit at bag ng mga pasahero. Naghihiyawan ang mga ito dahilan upang nagpakawala na naman ng putok ang lalaking may hawak sa babae.

Kalmado lang si Diego sa dulo at hinihintay lang na siya ang bubusisiin. Dating police ang binata ngunit hindi na ngayon dahil nag-resign siya nang hingin ito ng kaniyang pumanaw na fiancee bago sila magpakasal sana kaya wala na siyang service fire arm at karapatan na arestuhin ang mga ito. Tiningnan niya ang babaeng hawak ng barumbadong armado. Hindi niya masiyadong makita ang buong mukha nito dahil natatabunan iyon ng shawl. Ngunit naaninag niyang umiiyak ito at halatang nanginginig.

"Pera mo brad, bilis.. Kung ayaw mong iputok ko itong baril sa iyong bungo."paasik na wika ng nagngangalang Goyo.

"Magkano ba ang gusto mo?" kalmadong tanong ng binata na nairita sa sinabi ng lalaki.

"Aba't...-" bago pa nakapagsalita ang kawatan ay mabilis na naagaw ni Diego ang baril nito at pinilipit ang mga braso sabay sipa sa tiyan nito dahilan upang masubsob ito sa makitid na sahig ng bus kasunod niyon ay binaril niya ito sa binti. Naalarma ang isang kawatan na may hawak sa babae at mas lalo itong nagalit dahilan upang itinutok niyon ang baril sa sintido nito.

"Ibaba mo yang baril mo, kung ayaw mong tuluyan ko itong babaeng ito."wika ng galit ngunit paatras na sabi ng kawatan.

"Putang-" napamura ito ng malakas ng umalingawngaw ang isang putok at tinamaan ang binti nito.Akmang kakalabitin ng lalaki ang baril ngunit mabilis na lumundag si Diego sabay hablot sa babae dahilan upang mapasubsob ito sa kaniyang dibdib. Kasunod niyon ay nagpakawala siya ng dalawang putok at tinamaan ang kawatan sa magkabilang bisig nito. Namilipit sa sakit ang buong katawan ng kawatan at sinipa niya ito palabas ng bus kasama na rin iyong tinawag na Goyo.

"Magbagong buhay kayo. Sa susunod na magkikita pa tayo sa ganitong sitwasyon, sisiguraduhin ko ng paglalamayan na kayo."paasik na wika ng binata.

"Miss, okay na. Maari ka ng umupo." Malamig na wika ng binata pagkatapos ay tinungo ang upuan. Nanginginig naman ang kamay ng tsuper habang unti-unting binubuhay ang makina ng sasakyan. Mabilis na lumipas ang labinlimang minuto at sinapit na rin nila sa wakas ang terminal ng bus ng San Sebastian. Mabilis na bumaba ng sasakyan si Diego ngunit biglang may humawak sa kaniyang braso. Nang lingunin niya kung sino iyon ay nagulat siya.

"Salamat talaga sa pagligtas mo, sir. Hindi ko talaga alam kung paano masusuklian ang ginawa ninyo sa akin." mahinang wika ng isang babae.
     Sa unang pagkakataon, nakita ng binata ang buong pagmumukha nito. Medyo napakunot ang kaniyang noo nang makita ang mga peklat nito sa mukha hindi lang isa kundi marami. Medyo nairita at nandiri ang binata ngunit napalitan iyon ng habag nang makita niya ang luha nito.