Tan Vaktinin Gizi

Bölüm 5

  Not: Uzun zamandır yeni bölüm yazmadığımı fark edince sınavıma bölüm ekleyip de çalışmaya karar verdim. Umarım beğenirsiniz iyi okumalar. Ve lütfen bölüm hakkındaki düşüncelerinizi benimle paylaşmaktan çekinmeyin. :)

     Okuldan eve geldiğimde her zamanki gibi kardeşimle ilgilenmiştim akşam yemeğinden sonra da odama geçmiştim. Bugün fazlasıyla mutluydum. Bilinmeyenin mutlu olmasına da nedensizce mutlu olmuştum. Bana kendimi iyi hissettiriyordu. Onu tanımıyordum evet ama güvenmek istiyordum. Elbette bunu ona hemen belli etmeyecektim. Sonuçta hala nasıl biri olduğunu bilmiyordum. Bir yanım ne kadar güvenmek istese de diğer yanım benimle dalga geçebilecek, beni kandırabilecek biri olduğunu da düşünmüyor değildi. Ama ikinci seçeneği pek de düşünmek için bir sebep bulamıyordum. Ben olsam dalga geçmek için yazdığım birine bana bu kadar uzun süre cevap vermezse yazmayı bırakırdım. Ama bu çocuk nasıl desem fazlasıyla iyi yazıyordu. Ya edebiyatı fazla iyiydi ya da fazla güzel seviyordu. Ne kadar da çok fazla dedim. Sanırım fazlasıyla uykum geldi. Liseye geçeliden beri çok uykucu olmuştum. Liseye kadar okulda uyumazdım. Ama lise ne kadar yorucu olsa da güzel oluyordu. En iyi dostlukları lisede ediniyorsunuz bir kere. Ayrıca ilk birini sevmeyi de bu yaşlarda öğreniyorsunuz. Sevmek güzel şey. İmkansız olsa da olmasa da. Ben böyle düşüncelere dalmışken telefonum titredi.

    Bilinmeyen Numara: Ne yapıyorsun? :)

   Okuldaki son konuşmamızdan sonra yazmamıştı. Evet, ona bir şans vermeye karar verdiğim gündü bugün. Aslında sabah mesajları hoşuma gitmiyor değildi. Ama işte güven meselesi çok önemliydi. Ve ona güvenimi kazanması için şans vermiştim. O bunu bilmiyordu ama olsun.

    Siz: Oturuyorum sen ne yapıyorsun?

Çift tık. Mavi tık. Yazıyor. Telefonu elinde tutuyormuş sanırım. Bu çocuğun hiç ödevi işi gücü yok mu ya?

     Bilinmeyen Numara: Seni düşünüyordum. Her zaman olduğu ve olacağı gibi.

   Hala böyle aniden söylemesine alışamadım. Alışkın değilim çünkü. İlk defa tanımama hatta yüzünü bile görmediğim birinin sevgisini içten hissediyordum. Ayrıca ne tesadüf bende öyle ama bunu senin bilmene gerek yok tabi.

Bilinmeyen Numara: Sanırım yine utandın. :)

Siz: Im şey belki. :)

Bilinmeyen Numara: Bugün fazlasıyla mutlu hissediyorum. :)

Siz: Bende öyle. :)

Bilinmeyen Numara: Bak işte şimdi daha da mutlu oldum. Sen mutlu olmak için gördüğüm en güzel nedensin Giz.

Ama bu çocuk gerçekten beni çok utandırıyordu. Bu kadar güzel yazmasana.

Siz: Senin hiç işin gücün ödevin bir şeyin yok mu?

Bilinmeyen Numara: Var elbette ama ödevleri hallettim ve de benim işim gücüm seni sevmek.

Siz: Demesene şöyle.

Bilinmeyen Numara: Seni utandırmak hoşuma gidiyor. :)

Siz: Hımm.

Bilinmeyen Numara: Hı-hım.

Siz: Bugünkü ipucumu istiyorum.

Bilinmeyen Numara: Hımm ne söylesem ne söylesem.

Bilinmeyen Numara: Buldum. Okulda bir spor dalıyla ilgileniyorum. :)

Siz: Hımm hangisiyle peki? :)