Dashuri e ndaluar

The end is here

Kjo eshte pjesa me e bukur qe kam shkruar. Shpresoj t ju pelqeje dhe me thoni si po ju duket fundi i historise. Mos nguroni te me jepni sugjerimet tuaja.

-kjo eshte doreheqja ime- po thoshte frenku duke i paraqitur doreheqjen para atit te madh atij qe e kishte stervitur dhe e kishte bere ate qe ishte sot.

-por e dini se cfare pasojash mund te sjelle ky vendim qe po me thoni . sigurisht por gjithashtu e di qe neqoftese nk do merja kete vendim do kishte shume pasjoja per mua. - por ti sherbesh zotit nk ka per te te sjelle asgje te keqe, nuk sjell asnje pasoje- foli ai. - do shkellja mbi principet e mia dhe mbi te verteten qe gjithmone e kam meshuar- foli Frenku i sigurt. -Per cfare te vertete po flet ati im-foli ai. - Kam rene ne dashuri me nje grua , dashuria per adelen eshte e shenjte eshte e vetme dhe e pazvendesueshme, dhe dashuria e vertete cdo gje e mund. -Dashuria e vertete eshte dashuria ndaj zotit.- e nderpreu ati. - Kete gje ma keni mesuar mire por dashuria qe ndjej per te me ben te mar hapa te tille dhe nk pendohem aspak. -jo jo jo cfare po thoni- enderpreu ai perseri- burgosi burgosi brenda vetes ato ndjenja. Mos ma kerkoni kete gje eshte ndjenja me e forte qe zoti me dha. - foli Frenk me i sigurt se kurre. - Nje grua eshte kalimtare por misioni per zotin jo, ju jeni ne kompromis te plote me krishterimin dhe kjo eshte e vetmja e vertete - foli prifti tashme me i irriturar. pas ketyre fjalve Frenk u ngrit ne kembe dhe foli.            at une nk kam ardhur te te bej teme kuptosh une kam ardhur qe te respektosh vendimin tim.             Nuk po kuptohemi aspak dhe te kerkoj falje per menyren se si po te flas duhet te qetesohemi dhe te flasim me me qetesi.           eshte e veshtirete besh te arsyetosh nje person, me mire te them nje prift qe po ndikohet nga nje ndjenje kaq ... kaq... - E forte - e plotesoi Frenku me nje bindje te plote.             - po po, dhe per me teper ajo vajze eshte shume e re per te kuptuar cka per te hequr neqoftese qendron ne krahet tuaj.      - adel eshte gruaja me e forte qe kam njohur. -dhe me kete deklarate ai u largua i sigurt per vendimin e tij. ne momentin qe po dilte takoi Adel ne korridor. ajo po vraponte drejt tij. -i dashur - i tha ajo dua te te them qe duhet te shkosh ne Vatikan,- i tha ajo. nderkhe qe ati i madh po i degjonte, u ngrit nga vendi i tij dhe po dilte nga zyra. - jo jo nk mund te iki pa ty ti je gjithckaja ime,te dua kaq shume. - kam nevoje qe te besh detyren tende nk dua qe me pas te mendosh se nk arrite te beje ate qe doje, dhe kete gje nk po ta them vetem per ty por edhe per veten time- do vazhdonte por ishte ati ai qe e nderpreu fjalen e Adel.                                 - duhet te mar nje vendim nga ty Frenk - foli ai- duhet tia paraqesin deligateve ne Vatikan. Cfare tu them. -Ne folem - tha Frenku por Adel e nderpreu.                 Thuajini qe po- tha ajo me te shpejte, Frenku do te shkoje ne Vatikan.                        - Ka vetem nje menyre per te shkuar aty- vazhdoi Freku -neqoftese Adel vjen me mua.                           - jo jo -ai do udhetoje vetem une nk do shkoj- e nderpreu Adel.           nderkhe qe Frenku po shikpnte Adelen dhe po mundohej ta bindte foli ati.         - Degjojeni Frenk kjo vajze qenka e matur dhe kete gje se kisha menduar.

__________________________________________00

-Shume me shikojne si nje te privilegjuar, por une e shikoj veten si nje istrument me teper ne kete kauze kaq te madhe . jeta na ve para shume provash, te zgjedhim cfare rruge te vazhdojme na ben te perballemi me friken e te panjohures dhe te provojme dhimbjen qe te ben te lesh pas njezit e i ke meshume perzemer. Une e kam kerkua per shume kohe te qenurit ketu ku jam sot , por jam i sigur dhe neqoftese nk do ta kisha kerkuar une kete vend , ky vend do me kishe kerkuar mua sepse miq dhe te gjithe ju qe ndodheni ketu sot dijeni se ne kemi ardhur ne kete jete perr te permbushur nje mision .             Por mesoni dhe dicka tjeter une kurre nk kam besuar ne lamtumirat sepse vazhdimsht besoj ne ritakimet. Faleminderit qe me kini shoqeruar gjithmone. Zoti ju bekofte.- perfundoi Frenku fjalimin e tij te fundit ne ate vend duke pare gjate gjithe kohes Adelen e cila i kishte mbushur syte me lot por as ajo nk ja hiqte syte atij.

Shpresoj ms iu kem bere per te qare ne kete pjese . dhe by the way nk eshte e fundit besoj se do kete dhe nje pjese tjeter keshtu qe be happy my readers. Love u all. Ms harroni te me suggjeroni per pjesen finale.