BY THE WAY, HIS NAME IS JACK FROST

[35] Hear His Heart

Tila naging isa akong estatwa na walang ibang nagawa kundi ang manatili sa kinatatayuan ko. Hindi ko magawang isara ang bibig ko habang pinapanuod si Jack na sunod-sunod na tinatamaan ng itlog. Para akong pinaparusahan habang pinapanuod siya. Naramdaman ko na lang na may mainit na likido ang bumasa sa magkabilang pisngi ko.

Napatakip ako sa bibig ko nang may tumamang itlog malapit sa mata niya. Napayuko siya dahil doon at kasabay nang pagyuko niya ay may nakita akong dugo mula sa may gilid ng kilay niya. Awtomatiko akong napahakbang papalapit sa kanya pero natigilan ako nang ang ibang estudyante mula sa likuran ko ay lumapit lalo sa kanya dahilan para mabangga ako palayo sa kanya.

Tuluyan na siyang natakpan ng mga tao sa harapan ko at hindi ko na siya makita pa. Kaagad akong nakaramdam ng takot dahil hindi ko alam kung ano na ang nangyayare sa kanya. Alam kong masakit panuorin na ang isang lalaki na ni minsan ay hindi kinakitaan ng kahinaan at labis na tinitingala ng lahat ay nagmukhang kaawa-awa sa harapan ko pero mas kaya kong tiisin ang sakit na ‘yun kaysa sa wala akong idea kung ano na ang nangyayare sa kanya.

Pilit kong ipinagsisiksikan ang sarili ko sa ibang estudyante upang makapunta sa harapan pero natigilan ako nang may taong humawak sa balikat ko. Dahan-dahan kong tiningnan kung sino iyon at kaagad kong nakita si Andrew.  Malungkot siyang ngumiti sa akin at dahan-dahang umiling. Mahina niya akong hinila palayo sa mga estudyante at dinala kung saan sila nakatayong magkakaibigan.

Lumapit sa akin si Drake at may panyong iniabot. “That was really amazing, Summer, but Jack Frost is as stubborn as you are.” Saad niya.

Napayuko ako. “It was my fault.” Mahinang bulong ko.

“He’ll be all right. After all, he’s still Jack Frost.” Pag-reassure niya sa akin.

Napapikit ako ng mariin. “But I want to see him,” nanghihinang bulong ko. “Gusto kong makita at siguraduhin na ayos lang siya. Na balewala lang sa kanya ang mabato ng itlog. Ayokong magpakasigurado lang sa sinabi mo, Drake. Gusto kong makita mismo ng mga mata ko na ayos lang siya. Yes, maybe siya nga si Jack Frost. But after all, tao pa rin siya. May pakiramdam pa rin siya katulad natin.”

Pagkasabi ko noon ay bigla na lang sila natahimik. Tiningnan ko sila at sabay-sabay silang napabuntong hininga. Nagkatinginan silang magkakaibigan at sabay-sabay na natatawang napa-iling.

“Naramdaman niyo ba ‘yon?” tanong ni Justine.

“Mukhang pati sa atin ay may epekto siya.” Umiiling na saad ni Andrew.

Napatingin ako kay Samuel nang magsimula siyang maglakad papunta sa mga nagkukumpulang estudyante.

“Anong gagawin mo?” tanong ni Drake sa kanya.

“She wanted to see him. Ano sa tingin mo ang gagawin ko?” sagot ni Samuel at saka ipinagpatuloy ang paglalakad.

“Psh.” Bulong naman ni Israel.

Sabay-sabay naman sina Andrew, Justine at Drake na napahawak sa noo nila dahil sa naging sagot ni Samuel.

“Haaay ibang klase talaga.” Bulong ni Andrew at saka tumingin sa akin.

“Ngayon mukhang naiintindihan ko na kung bakit nababaliw si Jack sa kanya.” Natatawang kumento ni Drake.

Sinundan namin ng tingin si Samuel at pinanuod siyang maglakad papunta sa mesa kung saan ay nakalagay ang iba pang itlog. Nagulat na lang ako nang sipain niya ang mesa dahilan para matumba ito at mahulog ang mga tray na naglalaman ng itlog. Dahil sa pagkakahulog ng mga tray ay nabasag ang mga itlog at napatigil ang mga estudyante sa pagbato kay Jack.

“Oopps, my bad.” Halatang nang-aasar na saad ni Samuel.

Galit na lumapit sa kanya ang ibang estudyante. “Nababaliw ka na ba? Alam mo ba kung anong ginawa mo?” hindi makapaniwalang tanong ng isa.