Za historię! ☇ zawieszone

Starożytność

Słowem wstępu

Zacznijmy może od dość żmudnej, ale bardzo ważnej formułki, bez której nie możemy iść dalej – za początek starożytności umownie przyjmuje się wynalezienie pisma. Ta epoka jednak niesie za sobą również wojny religijne, wielkie intrygi i przede wszystkim zagadki...

Religie

W rozdziale pt. „Prehistoria" wspominałam o tym, iż ludzie w każdym regionie wymyślili swoje bóstwa. Sytuacja ta nie zmieniła się w tej nowej epoce myślenia. W Ziemi Świętej zaczynają pojawiać się wzmianki o Jahwe, w Grecji o bogach Olimpu, w Egipcie – bogach słońca, u Słowian – bożków natury. Nie wiemy do końca czy w tych początkowych latach starożytności wybuchały już wojny religijne, ale wiadomym było, że sprzeczki z tego powodu miały miejsce.

„Odciśnięte piętno w historii", czyli wielkie wojny

Skoro jesteśmy już przy działaniach zbrojnych, grzechem byłoby nie wspomnieć o Aleksandrze Macedońskim czy Juliuszu Cezarze.
Ten pierwszy w ciągu całego swojego panowania nie przegrał żadnej bitwy. Niemal trzykrotnie rozszerzył kraj, ale i tak był obiektem kpin, bowiem... był homoseksualny. Warto dodać, że wtedy sprawy seksu nikogo nie gorszyły, lecz i tak tego typu związki były tępione.

×  Kiedy w wieku trzynastu lat Aleksander Wielki ujarzmił dzikiego konia, którego wszyscy się bali, ojciec powiedział mu: „Musisz, synu, poszukać sobie królestwa, które będzie ciebie godne. Macedonia jest dla ciebie za mała."

× Nauczycielem Aleksandra Macedońskiego był sam Arystoteles.

× Jego matka już we wczesnym dzieciństwie mówiła mu, że jest potomkiem Heraklesa, greckiego herosa, oraz Achillesa. Aleksander bardzo się starał, by nie zawieść oczekiwań rodziców, jak i całej rodziny.

Juliusz Cezar, dyktator rzymski, dorównywał osiągnięciami Aleksandrowi – również rozszerzył Imperium Rzymskie i przyniósł mu chwałę. Historia jednak w tym miejscu zrobi się dość niewygodna, bowiem mało się mówi o tym, że wielki przywódca był pantoflem samej Kleopatry. Przykładowo, kiedy Kleopatra zażyczyła sobie, by Juliusz Cezar przydzielił jej ochronę, to ten, posłuszny jej życzeniu, przysłał 15 000 służących i 15 000 żołnierzy. Wszyscy wiemy, że byli kochankami. Ba! Mieli nawet syna, który został przez Juliusza uznany.
Nawiasem mówiąc, Kleopatra nie była jedyną kobietą w jego życiu. OCH, NIE! Miał hordy kochanek. W końcu nie bez powodu nazywano go „mężem wszystkich żon".

Centrum starożytnej kultury i sztuki – Grecja

A jak te wszystkie sprawy miały się w Grecji?

Średnio.

Owszem — kultura rozwijała się w ekstremalnym tempie, ale w tym samym czasie Grecja i Persja miały ze sobą poważne spiny. Ci, co oglądali film 300, mogą sobie wyobrażać jak to wyglądało na co dzień. Jakby tego było mało, ta sama, demokratyczna Grecja w wielu kwestiach nie potrafiła się ze sobą zgodzić. Podam przykład banalny... Sparta uznała, że lepiej jest się osłaniać od strony Persów, a Ateny zdecydowały, iż większe zagrożenie stanowi Egipt. Wierzcie mi lub nie, ale czasami taki prostacki powód wystarczył do wojen między Polis.

Chwała Bogu, że to w Grecji urodzili się znani wszystkim filozofowie (np. Arystoteles, Sokrates, Hipokrates), którzy starali się przywrócić kręgosłup moralny Grekom. Czasami dużymi kosztami, bo społeczeństwo gardziło nimi za bezbożność lub „kłamstwa". Chociaż i oni mieli głupie pomysły... ale o tym jeszcze sobie powiemy.