Mary Grace

Twenty-Eight

Twenty-Eight

I couldn't sleep that night. Nagpagulong-gulong ako sa kama at nagtalukbong ng kumot pero wala tagala. Malamang dahil ito sa nakatulog ako kanina sa sasakyan.

I switched the lampshade on at sinilip si Harry sa baba. Tulog na tulog siya. His lips are in thin line and the long eyelashes casted a shadow on his cheeks.

"Harry?" I tried poking his face but he did not even slurred. Napaka-amo ng mukha niya kapag tulog. Sabagay, maamo at mabait nama talaga ang mukha niya all the time.

Nabuntong-hininga ako. I was hoping that we could talk about anything under the sun until dawn just like what I see in movies. Pero halata naman kasing pagod na siya kaya hindi ko na dinisturbo pa.

Maingat kong ibinangon ang sarili ko mula sa kama at tahimik na naglakad papalabas ng kwarto. Binalingan ko ulit si Harry. Tulog pa rin siya. Bumaba ako at nagpatingin-tingin sa paligid. The receptionist even gave me a questioning look but did not dare to open her mouth when I walked down the stairs. Lumabas ako sa maliit na traveller's inn.

I scan the surroundings. May 7/11 sa tapat ng traveller's inn at isang parke sa di kalayuan. Nagsimula akong maglakad papunta doon. The cold air is caressing my face softly. I wrap my arms around my shoulder, mentally slapping myself for not bringing my jacket with me.

Iilan nalang ang tao sa parke. Malamang dahil dyes oras na ng gabi. Natuwa naman ako bigla nang mapansin ang baywalk. Nagpalinga-linga ako sa paligid para hanapin ang sign. Baywalk park pala ito.

I stared into the dark water. May mangilan-ngilang bangka akong nakikita sa di kalayuan. Naupo ako sa isang bench, facing the water. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam kung nasaan kami, I did not even bother to read the signs. What's important is that I can escape from my life just this once. I have this feeling that something is waiting for me at our destination or the journey itself.

"I'm sorry, mom." I thought inwardly. Siguro ay mamatay-matay na siya sa pag-aalala sa akin ngayon. I'm such a rotten brat. But if I wouldn't do this I know I will lose my sanity.

Napaigtad ako nang biglang may sumigaw. Napatingin kaagad ako sa likuran ko at naroon ang isa sa mga lalaking nakita ko sa gasolinahan kanina. He was looking past me, grinning kaya lumingon na naman ako. Nandun ang kasama niya sa unahan.

"Kanina ka pa?" Sigaw na naman ulit nito at binilisan pa ang takbo. Inilayo ko ang tingin sa kanilang dalawa, suddenly feeling uncomfortable.

Nagtawanan silang dalawa. I tried to distract myself by looking into the water. Mayamaya pa ay lumingon sa akin ang isa sa mga lalaki at nagkatinginan silang dalawa sa akin. May ibinulong siya sa kasama niya. Kinutuban kaagad ako so I pulled myself up and started walking away.

Hinabol nila ako. One of them grab my arms and twisted me around. "Teka, san ang punta mo miss at nagmamadali ka ata?"

Binawi ko ang kamay ko sa kanya at tiningnan ng masama. "Yes, obviously I'm in a hurry. So you leave me alone, thank you very much."

Napahalakhak naman ang isa. "Wow, matapang. Yan ang gusto ko sa mga babae." He even tried to stroke my hair kaya kinilabutan ako. Itinulak ko siya palayo. Nagalit ata ang isa sa pagtulak ko kaya itinulak niya din ako pero mas malakas nang tatlong beses. Bumagsak ako sa lupa.

"Huwag ka nang pakipot miss. Nakita namin ang malalagkit mong tingin kanina." Napamulagat naman ako. Malagkit ba yun?! "Atsaka, nasaan na yung syota mong maka-angas parang siya ang may-ari ng bayan na ito. Naduduwag ata, hindi man lang sinamahan ang girlpren niya sa labas."

Tumayo ako at pinagpag ang jogging pants ko. I crossed my arms over my chest. "Is that all you have to say? I'm going back."

Tinalikuran ko sila pero bago pa man ako makalayo ay hinablot na naman ako ng isa. I yelped. Bago pa man ako makapagsalita ay bumagsak na ang isa sa mga lalaki. Napalingon kaagad ako at medyo natakot nang makita ko ang galit na mukha ni Harry.

Hindi ito nagsalita. Itinulak ako ng lalaki papunta sa kanya. Nilingon ako ni Harry na parang nagtatanong kung okay lang ba ako. The guy take it as a chance to punch him hard on the stomach that made him fall into his knees. Napatili kaagad ako.

Tatadyakan pa sana siya ng lalaki nang may marinig kaming pumito. Tumatakbo na papalapit sa amin ang dalawang security guards. Malamang ay napansin nilang nagkakagulo na kaming apat dito.

Inakay ng isang lalaki ang kasama niya at kaagad silang nagsitakbuhan. The guards asked what happened. Harry explained that he was just defending me from the guys who tried to grope me. Bigla akong nakaramdam ng sense of security sa ginawa niyang iyon sa akin. Akala ko kasi natutulog pa siya sa loob ng kwarto sa mga oras na iyon.

Tahimik kaming naglakad pabalik sa loob ng kwarto.

"I'm sorry." Mahina kong sagot pero hindi niya ako sinagot. Mukhang galit ata sa akin. Hindi na niya ako kinausap pa. Tahimik siyang bumalik sa pagkakahiga. Napabuntong-hininga naman ako.

You're such an idiot, Mary Grace.

Nakapatay na ang ilaw. Hindi pa rin ako makatulog. Nakatitig lang ako sa ceiling sa ibabaw ko. Mayamaya pa ay biglang nagsalita si Harry na ikinagulat ko.

"Ayaw kong may mangyaring masama sa iyo, Mary Grace. You are my responsibility since I drag you into this journey. I failed to protect Annie many times and I do not want the same thing to happen to you. And no, I'm not saying that you're also suicidal or what. I just... I wanted to protect you, that's all."

Napangiti naman ako sa sinabi niya pero hindi ako nakasagot. Tumahimik si Harry, nakikiramdam. Nang hindi ako sumagot ay bumangon pa ito at sinilip ako kaya kaagad akong pumikit at nagpanggap na tulog. He chuckled and even pinch my cheeks. Ramdam na ramdam ko ang mainit niyang hininga sa bibig ko. Para akong hihimatayin sa mga oras na iyon.

"Goodnight, Mary Grace." He whispered before he went back inside his sleeping bag.

Goodnight Harry, sagot ko sa kanya sa loob-loob ng aking isipan.