MARRIED TO MY 6 BOSS(OLD VERSION)

Chapter 53: Never.

Eris's POV:

"Goodbye."and He Kissed me Goodbye. Tulo lang ng Tulo ang Luha ko. I've been bitten all over my body. Mapa sa Binti, Leeg, Tyan at pati sa Pwet. I felt so much harrassment. I've been molested and He left me in here in the middle of the Road, Sobrang Dilim at halatang nasa Kagubatan.

Punit-punit ang Damit ko at dumudugo din pati Bibig ko. He raped me! Na Kahit pati mga Asawa ko hindi pa nagawa saakin. Hinang hina ako na hindi man lang ako makasigaw ng Tulong.

'Palagi mo nalang kailangan ng Tulong! Tulong! Hindi ka man lang makalaban ng Mag-isa! Napakahina mo! Napaka pathetic mo! Naiinis ako sayo!'

Naiiyak ako dahil sa Narinig ko. Hindi ko alam kung sino ang Nagsalita.

'Si-Sino ka? Tulungan mo ako!"

'Napakawalang-kuwentang tulungan ka. Kahit ako ay nanghihina, ngayon lang kita nakausap pero binabantayan kita.'

Dahan dahan ako'ng umupo pero napaungol ako sa Sakit ng mga Sugat ko.

'Sino ka ba?'

'Ako ang Hayop na nakatira sayo. Ako ang Lobo mo.'

'Lobo? As in Balloon?'

'Tanga! Werewolf.'

'Huh? Hindi ko maintindihan bakit kita nakakausap?'

'Lahat ng mga Werewolf ay merong kagaya namin, bale kami ang Wolf Spirit ninyo at isa din kami'ng Common Sense at Conscience.'

'Eh? Bakit ka nasa akin? Hindi ako Lobo! Bampira ako.'

Pinunsan ko ang mga Luha ko sa Pisnge.

'Hindi ako mapaparito kung hindi.'

'Hindi ako Lobo! Isa nga ako'ng bampira.'giit ko.

'Mas nanguna ka'ng Lobo bago ka naging Bampira!'

'Tao ako bago naging Bampira! Hindi nga kase ako Lobo.'

'Hindi ba nasabi sayo ng Tatay mo kung bakit ibinigay nya ang Necklace mo?'

'N-Necklace?'

'Oo. Ang sinasabi mo'ng cheap noon na Necklace.'

Bigla ako'ng natahimik sa Sinabi nya.

'Paano mo nalaman 'yon?'

'Matagal na kitang binabantayan at ang necklace na 'yon ang nagtatago sayo kay Donatello.'

'Kilala mo sya?'

'Oo! Ang lumapastangan sayo kanina.'

'S-Sya si D-Donatello?'

'Oo.'

'Kilala mo ang Papa ko?'

'Hindi mo totoong Ama ang Kapatid ng Tiyahin mo.'

'Huh? Pero si Papa ang nagbigay ng Necklace ko saakin at sabi nya palagi ko daw yun suotin. So ibig sabihin niloko lang ako ni Tita–'

'Hindi! Hindi nya din alam, Buhay ang Ama mo Eris, buhay na Buhay sya.'

'Ano ang Kinalaman ng Necklace sa Pagalis kay Donatello?'

'Hindi nya maaamoy ang Dugo mo, pero subalit nasira ito kaya Nahanap ka nya.'

'Paano ako naging Lobo?'

'Mahabang storya at sa tingin ko ay hindi mo pa dapat maalam.'

'Bakit?'

'Dahil alam ko'ng Hindi pa ngayon ang Tama'ng Oras.'

'Pero Kailan?'

'Hindi ko alam.'

'Lahat ba ng nangyayari saakin ay nakikita mo?'

'Hindi dahil minsan ay naikukulong mo ako.'

'Paano?'

'Kapag ayaw mo'ng alalahanin ang isang bagay at gusto mo'ng kalimutan ay naikukulong mo ako, dahil isa din ako sa Mata mo. Aalis na ako.'

'Bakit? Iiwan mo ako?'

'Basta.'

Napatingen-tingen nalang ako sa Paligid. Ayaw gumaling ng Sugat ko ng madalian. Para'ng may kakaiba.

Sinubukan ko'ng Tumayo pero hindi ko talaga kaya pate ang gitnang parte ng katawan ko ay napakasakit. Napaiyak ulit tuloy ako.

'Nasaan na kayo?'

Sabi ko sa Isip ko. Bakit kailangan ako pa ang makaranas nito? Bakit ako pa? Kasalanan na ba ang maging sobrang ganda?

'Hay naku Eris! Nagawa mo pa'ng magloko.'sabi ko sa Isip.

Tinignan ko ang mga Braso ko. Puro kagat at natuyo'ng dugo ang nasa porselanang Balat ko. Tumutulo padin ang luha ko at gusto ko nalang magmukmok dahil baka mabuntis pa ako dahil sa pagrape saakin ni Donatello, kung sya nga ba 'yon.

Ayoko. Ayoko magkaroon ng Anaksa Taong Hindi ko naman mahal. Gusto ko sa Anim lang. Huhuhuhu.

Haaaay! Eris, nagbibiro ka pa eh kumikirot na nga ang Puso mo dahil sa nangyari saiyo eh! Napakatanga mo talaga. Tama lang ang Lobo mo! Ang pathetic mo.

Ba't ko ba kase kinakausap sarili ko, Nababaliw na siguro ako. Siguro mamamatay nalang ako dito sa Panghihina at kulang sa Dugo.

Nanlalabo na kase ang Paningin ko eh. Ay wait! Sa Luha pala 'yon.

"Eris!"sigaw ng isang pamilyar na Boses. Narinig ko ba talaga ang Boses ni Zeroine oh Hallucination ko lang 'yon.

"Oh My Gosh!"biglang may bumuhat saakin ng Pa-Bridal. Naiiyak ako. Sobrang Late kase ng Rescue nila eh.

"Ngayon lang kayo."Naiiyak na hagulgol ko. Si Kaizer pala ang Bumuhat saakin.

May nagpunas ng Luha ko. Si Caleb.
"I'm so so so sorry."sabi nya.

"W-Wag na. N-Nangyari na eh."tulo lang ng Tulo ang Luha ko. Ano pa nga ba magagawa ng Sorry? Nangyari na eh.

"You're still Bleeding! I'll kill that son of a B**ch!"nangigigil na sabi ni Liam at inagapan ng Panyo ang Banda'ng Binti ko na Dumudugo nga.

"He f**king Rape you! Ni hindi pa nga tayo naghahoneymoon eh!"Nagagalit na sabi ni Light.

Bahagya ako'ng natawa pero naiiyak pa din. Kalokohan talaga, pero halatang Galit sya.

"We have to go Home, fast."
Kaizen said at nilagyan ako ng Coat nya para takpan ako dahil sa punit punit ko'ng damit.

Nahihilo na talaga ako, puno ng panghihina. Hindi na ako makahinga ng Ayos.

"We'll never leave you again Eris."rinig ko'ng sabi ni Zeroine habang papikit na ang Mata ko.

"Never."at bigla nalang nandilim ang Lahat.

***