separate rooms み' jaeyong

２７

Bugün, bir piknik alanına götürdün beni. Birlikte piknik yaptık.

Biliyor musun, seninle piknik yapmayı özlemişim Taeyong.

Senin yaptığın sandviçleri yerken ne kadar becerikli biri olduğunu anladım yeniden.

Gerçek olamayacak kadar muhteşemsin.

Ama, bu dünyadan erkenden ayrılıyorsun.

Dalmış bir şekilde yere bakarken ellerimizi kenetlemenle sana döndüm.

Ben daha ne yapmaya çalıştığını anlamadan dudaklarını benimkilerle buluşturdun.

Öpüşün yavaştı, şefkatliydi, nazikti. İncitmek istemiyormuşsun gibiydi.

Bir süre sonra ayrıldık. Ama geçen süre bana asırlar gibi gelmişti.

Gözlerimiz etraftakileri umursamadan birbirine bağlanmıştı.

Bu sırada konuşmaya başladın.

"Jaehyun, çok özür dilerim. Sana iğrenç biri gibi davrandığım için çok özür dilerim. Seni üzdüğüm her an için özür dilerim. Seni değersiz hissettirdiysem özür dilerim. Tek başıma olmak yerine senin yanında olmam gerekirdi, birlikte bu olayı aşmalıydık. Ama yapamadım. Aptak gibi davrandım. Ne yapmam gerektiğini bilmeden kafama göre hareket ettim. Bir süreliğine de olsa, seni umursamadım."

"Benden uzaklaşmanı istedim, belki öldüğümde çok acı çekmezdin. Ama olmadı. Senden uzak kalamadım. Yapamadım. Seni bırakamam Jaehyun. Şu an gelip özür dilememin bir anlamı olmayacak ama yine de, özür dilerim. Yaptığım tüm aptallıkları geri almak istiyorum. Fakat elimden gelen sadece özür dilemek."

"Senden beni affetmeni bekleyemem. Onca acımasızlığı yaptıktan sonra senden böyle bir şeyi bekleyemem. Sadece, o acımasızlıkları yaparken kendimde olmadığımı bilmeni istiyorum."

Sözlerin bittiğinde, ikimizde gözyaşlarımızı tutamadık.

Seni kendime çekip sıkıca sarıldım, bir daha bırakmayacakmış gibi.

Hafif bir esintiyle uçuşan yumuşacık saçlarını okşadım. Saçlarına minik öpücükler kondururken konuşmaya başladım.

"Seni affetmemi bekleme, çünkü çoktan affettim. Ne yaptıysan yap, ne dediysen de affettim. Çok önceden affettim hem de. Yerinde başkası olsa, bu kadar dayanamazdım. Ama anlayamadığım şekilde, senin aşkın hiç kimsenin yapamayacağını yapıyor bana."

Konuşmamı bitirip başımı omzuna yasladım.

Sessizliğe gömüldük.

Bu sessizliği bozan çalan telefonun oldu.

Ve arayan doktorundu.

。。。。。。。。。。

dıdıdıdıdıdım

taeyong ölecek mi yoksa ölmeyecek mi?