Seninleyken çok huzurlu uyurdum Taeyong.
Kabus ne demek unutmuştum bile.
Ama şimdi, her gece kuruyan gözyaşlarımla uykuya dalıyorum, bir kabusa atıyorum kendimi.
Ancak o kabustan çıkamıyorum.
Sana ihtiyacım var bunun için.
Ama sen beni umursamıyorsun bile.
Bu kadar yakın olduğumuz halde neden aramızdaki mesafe ölçülemeyecek derecede uzak?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
separate rooms み' jaeyong
FanfictionAynı evde yaşadığımız halde varlığımı görmezden gelmen çok acıtıyor.
