Blind Romance (18+)

Special Chapter #021

5 months later

Zack POV

napa-prino ako at lumabas nang kotse saka nag tanong tanong.

"Nakikita niyo po ba siya? " sabay pakita nang bond paper print sa kanila.

"Pasensya na pero hindi eh" napakagat labi ako at napasabunot sa buhok ko.

Kung hindi dahil sa sakit ko i won't lose her, i remember the last day she left me, i still remember it clearly, ang laki kong tanga dahil sa mga sinabi ko sa kanya noon. I look at our wedding rings, i have our wedding rings dahil di ko alam bakit napunta sakin ang singsing niya while mine was with my mom. Sabi ni mommy tinapon ko raw daw to noon.

I regained myself 3 month's ago. Nagulat nalang ako nang katabi ko sa kama si Maria, di ko maintindihan kong anong nangyari then she explained it to me, laking pasalamat ko nalang kay Maria that she didn't take advantage on me, she help me regained, sabi niya she think that at first pero nang malaman daw niyang may mga anak ako, she decided to help me to regained what I've lost,

I ask her if we had sex and she said yes a foreplay to be exact and just once, and that time she introduce me to her son Jacob, namatay daw ang ama ni Jacob, while she's helping me sabi niya daw ako ang naging ama ni jacob. Thinking on it pinabayaan ko ang mga anak ko at asawa ko at sumama sa ibang babae, sising sisi ako nun.

She admit we kiss and hug.

When i regained everything nagsisi ako bakit ko pinabayaan ang sarili ko, leaving my family was breaking me,

And now my sons and daughter hates me.

"DAHIL SAYO NAWAWALA SI MOMMY, HOW COULD YOU DO THIS TO US DAD? SUMAMA KA SA BABAE MO AND YOU LEAVE OUR MOM ALONE" sigaw ni shon while lyra is crying.

"Im sorry, i didn't know what i did shon"

"Yeah! You didn't know Zack, but your illness broke our family, now my mom is gone my siblings are in pain, how can you take charged of responsibility for Xian and Xavi whose crying everyday? I hate you dad" sabay alis ni shon at hinigit si lyra.

"Dad? Wala akong amang nag ngangalang Zack simula nang pinagpalit niya kami at isa pa, bakit naman ako mag papasalamat sa kanya? Diba trabaho naman niya naman ang ibigay ang pangangailangan ko? His blood running my veins and this what i hate the most dahil baka magaya pa ako sa kanya"

I know it's all my fault, i ruined my family,

And now my wife is nowhere, sabi ni mommy nung iniwan niya daw kami sa hospital hindi daw umuwi si monic.

"Excuse nakita niyo ba siya? " umiling sila kaya naglakad ulit ako at nagtatanong pero sinong gagong makakita sa taong anim na buwan nang nawawala? Kahit si Zary di niya mahanap si monic ginamit na daw niya lahat nang connection namin pero wala siyang nahanap na monic.

"Baby where are you?" Marahan kong pinunasan ang pesnge ko. Lahat na yata ay nalibot ko. For 2 months im walking for every city's mahanap lang siya pero wala. Wala akong nakita, araw araw akong nababaliw tapos isabay pa yung galit nang mga anak ko na kahit ilang beses akong lumuhod sa harap nila pero lagi nila akong sinisigawan at pinagmukha sakin ang mga panahon na nagawa ko sa kanila. Napahagulhul nalang ako at galit na sinabunutan ang sarili kong buhok, wala na akong pakialam sa tumitingin sakin.

Wasak na wasak ako. Wasak ang pamilya, yung masaya kong pamilya bigla nalang naglaho na parang bula.

"Are you finding a missing person? " napataas noo ako sa police at tumango saka ko ipinakita ang flyer's na dala ko.

"Monic Cruz Moore? " basa niya sa flyer ko.

"Sumama ka sakin, maybe i can help you" sumunod ako sa kanya hanggang sa makarating kami sa police station.

"Umupo ka muna" sinunud ko siya saka niya kinuha ang flyer na dala ko. At may kung anong tinignan siya sa computer niya.

"Last 6 months ago kasi maraming naghahanp din nang missing person, let just see kung kasama ba tong babaeng hinahanap mo sa mga bus accident" napakunot noo ako sa sinabi niya.

"Bus accident? " takang tanong ko at tumango lang siya.

"May dalawang babae pa kasing patay na unidentified hanggang ngayun, ginagawa po namin ang lahat para makilala ang pamilya nang maibigay na namin ang katawan sa pamilya, wala kasing dalang I.D or kahit anong bagay kahit Cellphone ay wala kaming nahanap" napayuko at nag dasal na sana hindi ko asawa ito.

"6 Months na siyang nawawala?" Huminga ako nang malalim saka tumango.

"Anong araw o petsa mo siya huling nakita? " napatayo saka di ako mapakali.

"June 10" kagat labi kong sabi nang napatigil siya sa ginagawa niya saka niya tinuro ang white board nila kaya napatingin ako doon.

"June 10 naganap ang bus accident, bali sa investigation namin, gumulong nang apat na beses ang bus saka ito tumigil, may mga taong tinulungan ang mga pasaherong makalabas at sumabog ang bus, sabi nang nag rescue ay lahat daw ay namatay sa trahedyang yun" bigla akong napaupo sa upuan ay di ko alam pero di ako makahinga, agad akong uminom nang tubig at huminga nang malalim.

"Hindi, i know she's still alive i can feel it" biglang bumagsak ang luha ko pero umupo lang nang maayos ang pulis.

"Kung makokomperma nating kasama tong babaeng to baka isa siya sa mga namatay" napapikit ako at napahawak sa noo ko.

Kinakabahan ako habang may tinitignan siya.

Please wag lang sana siyang kasama don

Panalangin ko nang napatingin sakin ang police.

"Anong huling damit ang sinuot niya? " napaisip naman ako.

"A dress, white dress with blue sprinted roses style and just up to her knee" nanginginig kung explain. Napakagat labi ang police.

"May relo ba siyang color black? A G-baby wrist watch? " bigla nang kumabog ang puso ko at marahan na tumango. Nagsimula na akong umiiyak nang tumayo siya saka may kinuha sa drawer saka ko nakita ang ang hawak niyang cellophane na may relo na kagaya kay monic.

Inilapag niya ito sa harap ko.

"Ganito ba?" Di ako makasagot nang tignan ko ito.

I remember giving her a wrist watch she like. It's the same.

"No! Hindi kasama ang asawa ko" pilit kong umiling but seeing the watch makes me want to die.

"Teka may iba ka bang pictures nang asawa mo?" Tumango ako saka ko kinuha ang wallet ko at kinuha ang litrato ni monic kinuha niya ito at may pinagkumpara siya.

Pumikit ako saka yumuko.

Please live, please! Im sorry but please god help me! Wag mo akong bigyan nang parusang mas masakit pa sa pinagdaanan ko ngayun.

To be continue......

TheMirrorPrincess