Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yolda yürürken karanlık anıları şiddetle aydınlanıyordu. Madison gizlediği anıların hep kötü şeyler olduğunu fark etti. Onları kendisinden bile saklamıştı. Eski okulunun kapısından geçti. Üst sınıflardan bir kaç kız Janet'a zorbalık ediyor, Madison da köşede oturmuş gülüyordu.
"Bu okulda okumak için fazla çirkinsin." demişti daha uzun boylu olan kız. Janet yalvarırcasına Madison'a bakmıştı ama o sadece gözlerini devirmekle yetinmişti. Kendi anısının siluetine tiksintiyle baktı. O gün Janet'a bunu, onu daha güçlü biri haline getirmek için yaptığını söylemişti. Bu belki doğruydu belki değildi. Yine de yaptığının kötü olduğunu biliyordu. Janet o gün ağlayarak eve gitmiş ve bir hafta boyunca okula gelmemişti. Bir haftanın sonunda Janet okula döndüğünde ise hiçbir şey olmamış gibi arkadaşlıklarına devam etmişlerdi. Janet'ın en büyük hatası da buydu belki, ne olursa olsun Madison'ı bir şekilde affediyordu.
Yolda ilerledikçe Madison'ın tüyleri diken diken oldu. Yaklaşıyordu. Cole'un çalıştığı bar hemen sağındaydı. Oraya girecek cesareti yoktu. Yönünü değiştirdi ve bir kaç sokak ötedeki evine yürümeye başladı. Ne yaptığını bilmiyordu ya da neden yaptığını. Ayakları kendisinden bağımsız bir şekilde onu sürüklüyor gibi hissediyordu. Apartmanın kapısına geldi. Kapı yenilenmiş ve son kalite bir güvenlik sistemiyle donatılmıştı. Madison içeri girmekten vazgeçmiş, geri dönecekken kapı açıldı. Yaşlı bir kadın soluklana soluklana çıktı içeriden. Madison fırsattan istifade ederek aralık olan apartman kapısından içeri girdi. Koridor son derece temiz ve ferah görünüyordu. Belli ki burada birinin öldüğü gerçeğini değiştirmeye çalışmışlardı. Asansöre bindi. İçi ne kadar yenilenirse yenilensin o hala Cole'un Madison'ı defalarca öptüğü asansördü. Sanki bir saniyeliğine asansör Cole'un parfümüyle dolmuştu. Madison derin bir nefes çekti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Asansörden indi ve Cole'un dairesine doğru yürüdü. Yeni çelik kapısı, güvenli görünüyordu. Zili çaldı. Kapının açılmasını beklemiyordu. Hatta genç bir adam kapıyı açtığında neredeyse çığlık atacaktı.
"Merhaba." dedi genç adam. Madison göz ucuyla zile baktı. "Chris M. Willord." yazıyordu.Adam fazlaca güler yüzlü biriydi. Sanki kapıyı yıllardır tanıdığı birine açmıştı.
