Samotność- słowo czyste i piękne. Jakbyś wampir uciekał i krył się przed słońcem, blady i smutny a zarazem szczęśliwy. Ucieka jak dzieci bawiące się w berka. Takie jest życie samotnego- nikt nie może Cię zranić, bo nie wie, że istniejesz...
##%%$$##%%$$##%%$$##%%$$##%%$$##%%$$##%%$$##%%$$##%%$$##%%$$##%%$$##%%$$
Jest to mój pierwszy "wiersz", pisany na poważnie, nie w celach szkolnych. Pisałam go w wieku 9 lat we Wrześniu. Jak wam się podoba? Mam do niego duży sentyment, więc go tu wrzuciłam.
Dodane: 3 grudnia 2017
YOU ARE READING
Wierszyki/ przemyślenia
PoetryMożesz wejść, ale to tylko pare amatorskich starych "wierszyków" pisane jak miałam jakieś 9-12 lat, więc nie spodziewaj się wielkich rzeczy. Ale śmiało, zapraszam!
