Best friend

Chapter 4: roses.

Chapter 4: roses.

Love is like a beautiful rose... it needs time and space to grow; it needs proper nourishment and a gentle touch.

***

 

Sajieleigh’s POV:

 

Luhaan! Yan ako ngayon, bwiset! Di bagay skin, mukha akong tanga!

(>.<”) (“>.<) (>.<”) (“>.<)

Tama na nga ang kaka-iyak! Buset! Ang hirap huminga eh, bumabara sa ilong ko yung sipon ko.

**np: haru haru by bigbang

 

?? sino kaya ‘to????

“heyyooow?” buset! Ang panget tuloy ng boses ko, bwiset!

“boss? Bat ganyan boses mo?” ah! Si Shin pala, takte pagtatawanan pa ako!

“waya kang pangke!” shemay naman!

“BWAHAHAHAHA BOSS! Muntanga boses mo!”

“sige pa, pagtawanan mo pa ako!!!! *singa* *singa* yosh!! Ayos na!”

“kadiri ka boss! Makasinga lang eh, di ka ba nahihiya? Lalaki pa din ako!” ayy. Lalake pala to? HAHAHA joke lang =__=

“bat naman ako mahihiya sayo? Sino ka para kahiyaan ko? Ano ka chix?”

“awts naman boss! Wala ka man lang bang crush sakin?”

“asa ka pa!”

“kahit onting pagnanasa?”

“pwet mo! LUL! Ako nga ay tigil tigilan mo Nueves!”

*sigh* buti nalang andito ‘tong baliw na ‘to para i-entertain ako, atleast kahit konti, nawala sa isip ko yung sakit.

**a week later.

 

SATURDAY na pala!

SAT-UR-DAY!

*higa sa kama* haissssst. Ganyan talaga ang buhay, minsan Friday minsan Saturday, kelan ba mawawalan ng sabado? =____=

**np: haru haru by bigbang

Sino naman to?!

Tinignan ko kung sino yung tumatawag, tapos ang naka-flash sa screen...

Calling Manong Kei...

 

Sagutin? O wag sagutin?