Best friend

chapter 2: smile.

Chapter 2: smile.

Smile doesn’t always mean happiness; sometimes... it’s just a mask.

***

 

Sajieleigh’s POV:

 

GRABE LUNGSSSSSSS!

Muntik na yon!

Ang eng-eng ko kasi eh!

Buti na lang nakadating na kami sa school, ayun tinakasan ko, banaman, kinukulit ako ng kinukulit tungkol kay Mr. SN, eh siya nga yun, na-spill ko na kanina, tapos tinake pa niya as joke! Tanga din siya!

Sa wakas! Nakadating na din ako sa classroom naming, aba! Akalain mo nga naman nauna pa sakin si manong Kei! Dun pa kasi ako dumaan sa pangalawang stair case, dun kasi dapat dumaan yung year naming, pero kung pasaway ka, pwedeng sa una ka, pero sino ba naming pipili sa pangalawa? Syempre, yung may sapak na tulad ko! Hehehehe!

“‘Yow! Leigh!” sigaw ng isa ko classmate, siya lang tumatawag sakin niyan eh hahaha!

“’Yow! Musta?” tapos umupo ako sa upuan ko, siya naman tumabi sakin, ah, nga pala siya si Shin, ang aking, pakner in crime.

“sus! Parang di kita kausap magadamag kagabi ah! Haha.”

Ay! Oo nga pala hihi!

Yun nag-usap lang kami ni Shin, pag talaga eto kausap ko, hindi ako nauubusan ng makukwento hahaha...

Nag-bell na, kaya umayos na kaming lahat ng upo.

“Mr. Shin Nueves! Go to your proper sit!”

“aye aye sir!” tapos sumaludo pa! pero bago siya pumunta sa upuan niya, nag-high five muna kami.

“close niyo ah!” oh? Si bbf pala.

“syempre naman! Haha!”

“siya ba si SN?” tanong niya sakin, at, excited pa siya haha!

“hahahaha ikaw talaga Ynnah! Hindi no!”

“weh? Siya yun eh, Shin Nueves, S-N.”

“nag-codename pa ako kung ganonlang pala kadali alamin yung meaning hahaha! Nakakatawa ka!”

“hmp! Sabi mo eh! Basta! Aalamin ko yan!” then bumalik na yung tingin niya sa board!

Jusko! Parehas kayo ng syota mo! SLOW! Bagay nga talaga kayo! Kasi diba, ang virus yung nagpapa-slow sa computer? Hahaha!

Kung ako sa inyong dalawa, hindi niyo na dapat inaalam pa kung sino si SN, kasi, hindi niyo ikakatuwa!

Isa pa, ayokong manira ng relasyon, at higit sa lahat, best girl friend ko pa din naman yang si Ynnah.

___

 

TAPOS NA DIN! Sa wakas! Tapos na ang litany namin sa geometry! Bwiset! Dalawang oras din akong naka-upo ah! Sumakit yung pwet ko! Pero buti naman! Narinig ko na din ang mala-musika naming bell hahahaha VACANT NA!!!! tomguts na ako eh!