Chapter 1.

52 12 1
                                    

Zachtjes tikte ik op mijn been, mee met het ritme van de muziek. "Hoelang nog?" Vroeg ik tussen het tikken door aan mijn vader. Altijd als we weg gingen met de auto vroeg ik zowat elke minuut hoelang nog. Ik weet niet wat het is, maar het is zeker weten een afwijking in mijn hoofd ofso, dat ik niet gewoon kan onthouden hoelang nog.

"Nog zo'n half uur." Zuchtte hij. "En voor hoelang blijven we?" Vroeg ik. Waarschijnlijk had ik dit ook al een miljoen keer gevraagd aangezien mijn vader weer zuchtte. "Tien dagen."

"TIEN DAGEN?!" Schreeuwde ik verbaast. "Zóóóó lang?" Ik maakte het iets groter dan het eigenlijk was, maarja het is al gezegd. "Elaine, je reageert elke keer zo.." Mopperde hij. "Lekker aardig zijn we weer." Zei ik binnensmonds en liet mijn hoofd tegen het raampje zakken.

"We zijn er schone slaper!" Riep mijn vader blij toen hij de deur open trok. Ik viel naar buiten aangezien ik mijn gordel niet om had gedaan toen ik ging slapen. "Goed gedaan, pap." Zei ik sarcastisch terwijl ik opstond en mezelf afklopte.

Ik pakte mijn twee grote koffers aan die mijn vader uit de auto had gehaald en trok ze mee naar ons vaste appartement, voor als mijn vader moest werken. Ik liep door het grote stuk gras en zette mijn koffers voor de deur. Ik stak de sleutel in het gat en liep naar binnen. Zuchtend liep ik de grote trap op met twee koffers achter me aan getrokken.

Na een keer een koffer te hebben laten vallen en een halve worstelpartij er mee kwam ik aan bij de tweede trap. Ja, we hadden een groot huis en ik moest zo nodig helemaal op de 2e verdieping slapen.

"Oja, Elaine voordat ik het vergeet; jij moet morgen ook mee om de jongens op hun gemak te stellen." Fijn. "Ja, is goed pap.." Zuchtte ik en beklom de tweede trap op. Mijn vader had een platenmaatschappij die allemaal nieuwe artiesten een kans gaf om beroemd te worden. Je kan het vergelijken met Syco, maar dan niet van Simon Cowell maar dan van mijn vader en het bedrijf is wat kleiner.

Toen ik eenmaal boven was gooide ik mezelf achterover en viel daar neer op mijn bed. Ik sloot mijn ogen voor een paar seconden die werden verstoort door iemand -waarschijnlijk mijn vader- die op de deur klopte.

"Ja..?" Ik ging rechtop zitten en mijn vader kwam binnen. "We gaan over een kwartier eten, en wil je daarna douchen? Je moet er morgen goed uit zien." Oké lekker aardig, dus je wilt nu zeggen dat ik lelijk ben? "Ja is goed, tot zo dan." Zei ik, stond op, duwde hem de kamer uit en deed de deur snel dicht.

'

'

"Het eten is klaar!" Riep hij. Ik sloeg de dekens van me af -ja ik lag in m'n bed- en liep naar beneden. "Wat eten we?" Vroeg ik terwijl ik het probeerde te ruiken. "OH MY GOD PIZZA!!" Gilde ik bijna terwijl ik de pizza uit mijn vaders handen trok en als een beest eraan begon te eten.

"Elaine, wil je wel aardig voor deze jongens zijn. Ik weet zeker dat ze heel aardig zijn en ze groot gaan worden. Wil je dat niet voor me verpesten? Net zoals je ook bij One Direction deed.." Ik rolde met mijn ogen.

"Ja-haa, ik zal het proberen. Maar niet weer over One Direction beginnen, ze leken me zo eigen-dunk, oké?" Ja, nu ben ik fan van ze. Maar toen ze nog maar net bestonden kwamen ze bij ons op gesprek maar ik kreeg ruzie met ze, dus helaas moesten ze weg.

"Wie zijn het eigenlijk?" Vroeg ik toen ik een stuk pizza in mijn mond propte. "Het is een nieuwe band die cover zongen, toen kregen ze een platenmaatschappij maar die is nu failliet." Een O vormde mijn mond. "Trouwens, dit is het schema.." Hij pakte een papiertje uit zijn broekzak en gaf het aan mij.

"Serieus een schema?" Lachte ik. "Lees nou maar." Drong hij aan.

9.10 - naar de studio

9.15 - alles klaarzetten

9.30 - Jongens ontvangen

9.45 - Vragen stellen en praten

10.30 - Gezamenlijk eten

"OPSTAAN!" Klonk mijn wekker galmend door de kamer. Mijn vriendinnen hadden dat ooit als wekker voor mij ingesproken en ik moet zeggen dat het echt helpt. Ik geeuwde luid en zette mijn wekker zo snel mogelijk uit.

"Elaine, wil je vandaag weer douchen alsjeblieft?" Klonk mijn vader aan de andere kant van de deur. "Ik wil graag een goede indruk op ze maken, verpest het alsjeblieft niet. Dus trek ook iets moois aan." Ik knikte, ook al zou hij het niet kunnen zien.

Ik keek op de klok en zag dat het al half acht was. Met mijn handdoek in mijn hand en een simpele joggingsbroek en een wit hemdje liep ik naar de badkamer. Ik pakte mijn tandenborstel en deed er zorgvuldig wat tandpasta op. Zo lang mogelijk poetste ik mijn tanden en besloot toen de douch aan te doen. Terwijl hij op de juiste temperatuur stelde kleedde ik me uit.

Nadat ik mijn haar had gewassen had haalde ik nog snel een scheermesje over mijn been en sloot de douch. Ik trok mijn kleding aan en deed mijn handdoek om mijn haar zodat het sneller droogde.

Ik pakte mijn mobiel van mijn nachtkastje, trok de stekker er uit en keek hoe laat het was. 8.45. Fuck. Meteen sprintte ik naar mijn make-up en deed zo snel mogelijk mijn routine, wat bestond uit: eyeliner, mascara en foundation. 9.00.

“Elaine, kom! De jongens zijn eerder aangekomen dan verwacht, ze zijn er al over 5 tot 10 minuten!” Zei mijn vader gestrest. “Ja, ja.. ik kom.”

Ik trok de handdoek van mijn hoofd af en rende naar beneden nadat ik mijn mobiel had gepakt. Ik sprong de auto in en werd bekeken met mijn vader met grote ogen.

“Wat heb jij aan?!” Ik was stil. “We hebben geen tijd meer om iets anders aan te doen. Ik waarschuw je maar één keer vandaag. Doe. Niks. Stoms.” Bang om iets fout te zeggen knikte ik.

Met hoge snelheid reden we naar de studio’s en tot onze geluk waren de jongens er nog niet wanneer we aankwamen. Mijn vader begon wat te bellen en binnen no-time kwamen er allemaal mannetjes uit het niets die van alles begonnen klaar te zetten.

“Pap, ik moet naar het toilet.” Beseffend dat ik ineens héél nodig moet. “Ga snel dan.” Ik rede naar binnen en zocht de dichtstbijzijnde wc. Toen ik terug wilde lopen besloot ik de kortste route te nemen en liep door de grote vergaderruimte.

Ik opende de deur en zag mijn vader aan de ronde tafel zitten. Aan de andere kant zaten vier jongens die mij met een afkeurende blik aankeken.

“Wat zijn dàt?” Zei ik onbeleefd. Een van de jongens keek boos en trok zijn mond open.

----

Dit hoofdstukje had ik anders in mijn hoofd. Maar ik had niet echt zin om het te veranderen, sorry. x

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jul 12, 2014 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

frozen fire » l.h.Where stories live. Discover now